သားခ်စ္ဘေလာဒ္.မွမိတ္ေဆြတို.အားတံခါးဖြင္.လွစ္ၿကိဳဆိုပါသည္၊စိတ္ၿကိဳက္သာခံစားၿကည္.ရွု.ဝင္ထြက္သြားလာနုိင္ပါတယ္မိတ္ေဆြ

Monday, March 14, 2011

တခါကတကၠသို​လ္ႏွင္.၉၆ေ​က်ာင္းသားအေ​ရးေတာ္ပံု

တခါတုန္းကဒီေနရာေလးမွာအာဇာနည္ေတြေပၚထြက္ခဲ.ၿကတယ္
တခါတုန္းကဒီေနရာေလးမွာသမိုင္းတင္ေလာက္တဲ.ကဗ်ည္းေတြထုိုးထားခဲ.ၿကတယ္၊
တခါတုန္းကဒီေနရာေလးမွာေၿပာင္ေၿမာက္လွတဲ.မိန္.ခြန္းေတြေၿပာခဲ.ၿကတယ္၊
ဒီေနရာေလးမွာကံေကာ္ေတြလည္းေဝခဲ.တယ္၊ကံေကာ္ေတြလည္းေၿကြခဲ.တယ္
ဂ်က္ဆင္အိုလည္းရယ္ခဲ.ရတယ္၊ဂ်က္ဆင္အိုလညး္ငိုခဲ.ရတယ္၊
သစ္ပုတ္ပင္ၿကီးလည္းလန္းးခဲ.ရတယ္၊သစ္ပုတ္ပင္ၿကီးလည္းညိွုဳးခဲ.ရတယ္၊
ရနံ.ေပါင္းစံုေမြုးထံုသလုိ၊ယမ္းနံ.ေပါင္းစံုလြုမ္းၿခံဳခဲ.ရတယ၊္
ေၿသာ္အမိတကၠသိုလ္။သင္.ကိုလူအေပါင္းက
တသသနဲ.ေမ.မရခဲ.ၿကဘူး၊
သင္လြတ္လာမယ္.ေန.
တို.တေတြအရုိးေဆြးေတာင္
ေစာင္.ေနဦးမယ္ဆိုတာကို
မွာလိုက္ပါရေစ၊
မေမနဲ.ေနာ္အမိေၿမ၊

တကယ္ေတာ.ၿမန္မာၿပည္ရဲ.လြတ္လပ္ေရးေခတ္ကေန၊
ယေန.အာဏာရွင္ေတာ္လွန္ေရးအခ်ိန္အထိက်ေနာ္တို.
တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြဟာသမိုင္းတေလွ်ာက္မွာ
ခမ္းနားစြာပါဝင္လာခဲ.ၿကတာၿကီးပါပဲ၊၊

1996 ေက်ာင္းသားအေရးအခင္းမတိုင္မီတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား
ေတြရဲ.ပံုရိပ္ေလးေတြကိုအရင္ဆံုးေၿပာပါရေစ၊က်ေနာ္တကၠသိုလ္
စတက္တဲ.အခ်ိန္ကေတာ.1995ခုႏွစ္ကပါ၊ပထမႏွစ္ၿဖစ္ပါတယ္၊က်ေနာ္တို.
တုန္းကတကၠသိုလ္တက္ရတာေပ်ာ္ဖို.လဲေကာင္းပါတယ္၊

တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားတေယာက္ၿဖစ္ေနတာကိုဂုဏ္ယူမိတာပါပ၊ဲ
တကၠသိုလ္မတက္ခင္ကတည္းက၊တကၠသိုလ္တက္ဖို.ရင္ခုန္မိခဲ.
တာအမွန္ပါ၊၊ဘာလို.လဲဆိုေတာ.က်ေနာ္တို.တကၠသိုလ္အေၿကာင္း
ၿကားလိုက္ရင္အရမ္းလြတ္လပ္ ၿပီး၊ဘယ္လိုေပ်ာ္ဖိုေကာင္းတာဆိုတာ
အပါအဝင္၊အေဆာင္ေနေက်ာင္းသားေတြဆိုရင္လည္းလြတ္လြတ္
လပ္လပ္အေဆာင္ေတြေရွ့မွာဂစ္တာတီးသီခ်င္းေတြဆိုၿက၊အေပါင္း
အသင္းေတြကလည္းအနယ္နယ္အရပ္ရပ္ကဆိုေတာ.လူမ်ိဳးစံုပါတာေပါ.။

အနယ္နယ္ကေနတကၠသိုလ္လာတက္ၿကတာဆိုေတာ.ဗဟုသုတလည္း
အစံုရတာေပါ.၊အေတြးအၿမင္လဲစံုပါေပ.ဆိုတာၿကီးပဲ၊ေနာက္တကၠသိုလ္
တခုနဲ.တခုလည္းေၿခဆန္.ေလွ်ာက္လည္ေနၿကတာဆိုေတာ.တဦးနဲ.
တဦး ၿကားအၿပန္အလွန္သိလာၿကတာေပါ.၊
က်ေနာ္တို.ဆိုေက်ာင္းမွာpractical ႏွင္.tutorial အခ်ိန္ေတြေလာက္ပဲ
ကိုယ္.စာသင္ခန္းမွာရွိၿပီး၊က်န္တဲ.ေန.ေတြဆိုေက်ာင္းေပါင္းစံုေလွ်ာက္
လည္ေနတာမ်ားတယ္၊ဒါေပမယ္.အေရးၿကီးတဲ.lecture အခ်ိန္ေတြေလာက္
ကိုေတာ.မၿဖစ္မေနတက္ရတာေတြလည္းရွိပါတယ္၊

တကၠသိုလ္ဆိုေတာ.stateေက်ာင္းတုန္းကနဲအမ်ားၿကီးကြာသြားတာပဲ၊
ဆရာမေတြကလည္းေက်ာင္းသားေတြအတြက္အေသးစိပ္လိုက္မေၿပာ
ေနႏိုင္ေတာ.ဘူး၊ကိုယ္.စာကိုယ္လိုက္မွတ္၊အၿမန္လိုက္မွတ္ရတာပါပဲ၊
ေနာက္က်လုိ.လဲေစာင္.ေခၚမေနေတာ.ပါ၊
တကၠသိုလ္ဆိုတာကေလးေတြလို၊ကၿကီးကေနအ၊အထိလိုက္လံရွင္းၿပ
ေနစရာမလိုေတာ.ဟုလည္းမွတ္ယူတာလည္းပါသည္၊ေက်ာင္းသားေတြက
လည္းဆရာမေတြသင္တာမမီ္လို.ဆိုၿပီးလဲဘာမွမၿဖစ္ၿကေတာ.ပါဘူး၊
စိတ္မပါရင္ကင္န္တင္းသြားထိုင္ေနလိုက္ရံုပဲရွိသည္၊ဒါကတကၠသိုလ္
ေက်ာင္းသား၏အၿကမ္းဖ်ဥ္းဘဝ၊

က်ေနာ္တို.တုန္းက တကၠသိုလ္ ေနာက္ဆံုးႏွစ္qualifyၿဖစ္ရင္
ရန္ကုန္ပင္မတကၠသိုလ္သို.ေၿပာင္းရသည္၊ဘြဲ.ယူလွ်င္Main
 တကၠသိုလ္တြင္သြားယူရသည္၊ဒါကလဲက်ေနာ္တို.အသုတ္ေတြက
ေနာက္ဆံုးအခြင္.အေရးၿဖစ္သည္၊ေနာင္က်ရင္တက္လို.မရေတာ.၊
ေနာက္တခုကတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားအရွိန္နဲနဲပါးရွိသည္၊
အမ်ားအားၿဖစ္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားကိုသိပ္ၿပီးမထိရဲၿက၊
တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြကလဲတကယ္အေရးအေၿကာင္းဆို
ညီညြတ္ၿကသည္၊ေက်ာင္းခဲြၿခားၿခင္းမရွိေတာ.၊

မႏၱေလးတိုေမာ္လၿမိဳင္တကၠသိုလ္တိုတြင္လည္းဒီအတိုင္းပင္ၿဖစ္သည္၊
အေရးၿကီးရင္မႏၱေလးေက်ာင္းသားေတြလည္းဆင္းခ်လာၿကသည္၊
ထိုေၿကာင္.ပင္ေက်ာင္းသားဆိုနဲနဲေတာ.လက္ေရွာင္ၿက
သည္၊

ခုေခတ္မ်ားၿကေတာညီငယ္ေတြဆီကေနၿပန္ၿကားလိုက္ရင္ပဲ
ေတာ္ေတာ္စိတ္ပင္ပန္းမိပါတယ္၊ေက်ာင္းသားေတြလည္းအ
ေဝးေတြမွာဆိုေတာ.ၿဖစ္ခ်င္တိုင္းၿဖစ္ေနၿကတာပါပဲတဲ.၊
က်ေနာ္ကေတာ.သူတို.ေက်ာင္းကိုထမင္းခ်ိဳင္.ေလးေတြ
ကိုယ္ဆီနဲ.သြားတာေတြ.ေနရတိုင္းစိတ္ထဲဘဝင္မက်မိတာ
အမွန္ပါပဲ၊ထားလိုက္ပါေလ၊

က်ေနာ္.အေၿကာင္းေလးၿပန္ဆက္ပါဦးမယ္
က်ေနာ္ပထမႏွစ္စတက္ေတာ.ေက်ာင္းတက္ရတာရွိုးတို.ရွန္းတန္.
ၿဖစ္ေနသည္၊အေပါင္းအသင္းကလည္းမရေသးေတာ.ဘယ္မွမေရာက္
ၿဖစ္္၊စာသင္ခန္းထဲမွာပဲအခ်ိန္ၿပည္.၊ေနာက္ပိုင္းက်မွအေပါင္းအသင္းမိတ္
ေဆြရလာသည္၊ထပ္ၿပီးရည္းစားေလးပါထပ္ရလိုက္ေတာ.အတိုင္းမသိေတာ.၊
တကၠသိုလ္ဆိုတာတကယ္.ကိုေပ်ာ္စရာေန.ရက္ေတြသာၿဖစ္ခဲ.သည္၊
ေပ်ာ္လိုက္ပါးလိုက္အေဆာင္ေတြကူးလိုက္၊ေက်ာင္းေတြေလွ်ာက္လည္လိုက္၊
ေက်ာင္းအားကစားပဲြေတြဝင္ႏြဲလိုက္ႏွင္.လံုးလယ္ခ်ာလည္လိုက္ေနခဲ.ပါသည္္၊

အခ်ိန္တန္ေတာ.လည္းစာေလးဘာေလးနဲနဲပါးပါးက်က္။စာေမးပဲြဝင္ေၿဖ၊ၿပီးေတာ.
လည္းေအာင္သြားတာပါပဲ၊အခက္အခဲမရွိေအးေအးလူလူပါပဲ၊
ဒီလိုႏွင္.ပဲစာသင္ႏွစ္တႏွစ္ၿပီးသြား၏၊္ဒုတိယစာသင္ႏွစ္ကိုေရာက္လာၿပီ
ၿဖစ္သည္။လူကလဲပထမႏွစ္တံုးကလိုေၿကာင္စီစီၿဖစ္မေနေတာ.ပါ၊

စီနီယာနဲနဲၿဖစ္လာေတာ.အသံပါနဲနဲထြက္လာပါသည္၊fresheေတြကို
ဦးေဏွာက္စားတတ္လာသည္၊ဘယ္အတန္းမွာဘယ္ေကာင္မေလးေခ်ာ
သလဲလိုက္ၿကည္.ၿကမည္၊အေပါင္းအသင္းလဲပိုစံုလာသည္၊
ေနရာတကာဆရာၿကီးလဲလုပ္ခ်င္လာပါသည္၊
အဲဒါကေတာ.စီနီယာတိုင္း၏အက်င္.ၿဖစ္မည္လို.ပဲထင္သည္၊
ဒုတိယႏွစ္စတက္ေတာ.က်ေနာ္လည္းစတိုင္ေၿပာင္းဝတ္မိပါသည္၊
အကၤ်ီအၿဖဳေကာ္လာဂတံုးႏွင္.ကခ်င္ပုဆိုးကိုပဲလွိမ္.ဝတ္သည္၊
တရက္မွတ္မွတ္ရရပါခ်ဳပ္ကေခၚေၿပာပါသည္၊ပါခ်ဳပ္ေခၚတာ
ဆိုေတာ.နဲနဲေတာ.လန္.သြားသည္၊ပါခ်ဳပ္ကအဲဒီလိုဝတ္စံုမ်ိဳး
မဝတ္ဖို.ေၿပာသည္၊က်ေနာ္ကလည္းနဲနဲေတာ.အထြန္.ၿပန္တက္
လိုက္ပါသည္၊ဆရာၿကီးအားယဥ္ယဥ္ေက်ုးေက်းပင္ၿပန္ေမးခြန္း
ထုတ္ခဲ.ပါသည္၊က်ေနာ္.ဝတ္စံုသည္အမ်ိဳးသားဝတ္စံုၿဖစ္ပါသည္၊
ဤဝတ္စံုတြင္ဘာမ်ားအမွားပါလို.ပါလဲဆရာၿကီးဟုေမးမိပါသည္၊
ဆရာၿကီးကလည္းအမွားမပါေၿကာင္းႏွင္.သားအတြက္ထင္ေရာင္
ထင္မွားမၿဖစ္ေစလိုတဲဆႏၵနဲေၿပာတာၿဖစ္ေၿကာင္း၊ၿဖစ္ႏိုင္လွ်င္
မဝတ္ေစလိုပဲဆရာစကားနားေထာင္ေစခ်င္ေၿကာင္းေၿပာၿပပါသည္၊

က်ေနာ္လည္းပါခ်ဳပ္ၿဖစ္တာေၿကာင္.တေၿကာင္း၊ဆရာၿကီးအားလည္း
ၿပန္လွန္ၿငင္းခံုလ်င္ေစာ္ကားသလိုၿဖစ္မိမွာစိုးတာနဲ.ေနာက္မဝတ္ေတာ.
ပါဟုကတိေပးလိုက္ၿပီးၿပန္ခဲ.ေလသည္၊

ဒီလိုႏွင္.ေနလာရင္း၊
ေအာက္တိုဘာလတြင္က်ေနာ္တို.အကိုေတာ္ၿကီးမ်ားၿဖစ္ၿကတဲ.
စက္မွုတကၠသိုလ္ကေနစၿပီးဆူဆူပူပူအသံေတြၿကားလာရသည္၊
စက္မွုတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင္.စည္ပင္ရဲမ်ားစကားမ်ား
ရန္ၿဖစ္ၿကရာမွေက်ာင္းသားမ်ားကိုဖမ္းဆီးသြားၿကတဲ.သတင္းကို
စၿကားရသည္၊

က်ေနာ္တို.လည္းနားစြင္.ေနၿကရသည္၊က်ေနာ္တြင္တခုခက္သည္က
က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းအရင္းမ်ားကႏိုင္ငံေရးကိုသိတ္စိတ္မဝင္စားၿက၊
က်ေနာ္တေယာက္တည္းစိတ္ဝင္စားေနၿခင္းၿဖစ္သည္၊

ကိုယ္လိုပဲဘယ္သူေတြကစိတ္ဝင္စားသလဲဆိုတာလိုက္စံုစမ္းရသည္၊
က်ေနာ္.ရည္းစားကလဲက်ေနာ္ႏွင္.ဆန္.က်င္ဘက္၊လံုးဝစိတ္မဝင္စား၊
က်ေနာ္စိတ္ဝင္စားမွန္းသူသိေတာ.အၿပင္းအထန္တားေတာ.သည္၊သူက
က်ေနာ္.ကို္ႏုိင္ငံေရးမလုပ္ရဘူး။သူနိုင္ငံေရးသမားရဲ.မယားမၿဖစ္လိုေၿကာင္း
ေၿပာသည္၊ႏိုင္ငံေရးသမားရဲ.မယားဆိုရင္အာလံုးဒုကၡေရာက္
ေၿကာင္း၊သားတကဲြမယားတကဲြႏွင္.ေထာင္ဝင္စာလိုက္
ေတြ.ရသည္မွာမေကာင္းေၿကာင္း၊စီးပါြးေရးပါအဆင္မေၿပနိုင္
ေတာ.ေၿကာင္းေၿပာၿပီးေက်ာင္းသားကိစၥထဲဝင္မပါရန္တားၿမစ္ပါသည္၊

က်ေနာ္လည္းပူပူေႏြးေႏြးရည္းစားၿဖစ္ေနတာေၿကာင္.အင္းဟုသာတလံုး
ထဲေၿပာၿပီးေခါင္းၿငိမ္.ေနလိုက္ပါသည္၊စိတ္ထဲတြင္ငါခိုးသြားရင္သူသိတာ
က်လို.ဟုသာၿပန္ေၿပာလိုက္ပါသည္၊

သည္.ေနာက္မွာက်ေနာ္ေကာင္မေလးကိုသူ.အိမ္ကေက်ာင္းမလြုတ္ေတာ.
က်ေနာ္လြပ္လပ္သြားသည္၊က်ေနာ္တေယက္တည္းဘာလုပ္လို.လုပ္ရမွန္း
မသိ၊အဆက္အသြယ္လဲမရွိႏွင္.၊

ေနာက္ဆံုးေတာ.က်ေနာ္.လဲR.I.Tဘက္သြားၿကည္.ဖို.ဆံုးၿဖတ္လိုက္သည္၊
ေက်ာင္းေရာက္ေတာ.လူေတြမရွိၿကေတာ.၊
လွည္းတန္းဘက္မွာဆႏၵၿပဖို.ထြက္သြားၿကၿပီတဲ.၊
က်ေနာ္လည္းေယာင္ခ်ာခ်ာတေယာက္ထဲမို.အိမ္ၿပန္တာပဲေကာင္းမည္လို.
ဆံုးၿဖတ္လိုက္ၿပီးၿပန္္ခဲ.ေတာ.သည္၊

ပထမေတာ.စက္မွုတကၠသိုလ္ၿပႆနာမို.တၿခား တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား
ေတြသိပ္ပါဝင္မွုမရွိၿကေသး၊ဒီလိုနဲအစိုးရကေက်ာင္းသားေတြေက်နပ္ေအာင္
စည္ပင္ရဲေတြကိုအဖမ္းၿပလိုက္ၿပီးေက်ာင္းသားေတြကိုေတာင္းပန္ခိုင္းလိုက္ေတာ.
ေက်ာင္းသားေတြဘက္ကေက်ေအးသြားၿကသည္။ဒါေပမယ္.ေက်ာင္းၿပန္တက္ၿကေတာ
.စက္မွုတကၠသိုလ္ႏွစ္ၿကီးသမားေတြကိုဖမ္းထားၿကၿပီးေက်ာင္းထုတ္ဖို.လုပ္သည္၊ၿပီးေတာ.

ေက်ာင္းသားမ်ားၿကားစာေတြထြက္လာၿကသည္၊ေက်ာင္းသားေတြသည္ရုိုင္းၿပၿကသည္၊
တကၠသိုလ္ေက်ုာင္းသားမပီသၿက၊လူတိုင္းႏွင္.ရန္ၿဖစ္သည္၊ကားစပါယ္ရာေတြကိုပိုက္ဆံ
ေပးၿပီးဘယ္ေတာ.မွမစီး၊ဆရာေတြဆရာမေတြအေပၚလည္းရုိင္းၿပသည္ဟုအသံေတြ
ထြက္လာသည္၊ေက်ာင္းသားေတြရဲ.လုပ္ရပ္ကိုရွုံ.ခ်ထားေၿကာင္းေဖာ္ၿပထားသည္၊
ေက်ာင္းသားအားလံုးမခံရပ္ႏိုင္ေတာ.။ေပါက္ကဲြၿကၿပီ၊တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားအားလံုး
ပါဝင္ဆႏၵၿပၿကဖို.စိုင္းၿပင္းေတာ.သည္။သူ.ေက်ာင္းကိုယ္ေက်ာင္းခဲြမေနႏုိင္ေတာ.၊
တႏိုင္ငံလံုးေက်ာင္းသားမ်ားဆႏၵၿပေတာ.သည္။

အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကမွတ္မိပါေသးသည္ၿမန္မာ.ခရီးသြားႏွစ္လုပ္ေနၿကသည္.အခ်ိန္၊
ေက်ာင္းသားေတြရဲ.ဆႏၵၿပပြဲေတြေၿကာင္.ေတာ္ေတာ္အထိနာသြားခဲ.သည္၊

ဒီဇင္ဘာ၂ရက္ေန.မွာေက်ာင္းသားတိုက္ပဲြအစြမ္းကုန္ၿမုင္.လ်က္ရွိေနသည္၊
ေနာက္ပိုင္းတကၠသိုလ္ေပါင္းစံုကေက်ာင္းသားေတြလွည္းတန္းမွာစုရပ္လုပ္
ၿပီးထိုင္သပိတ္ဆင္ႏြဲကာဆႏၵၿပၿကသည္၊အဲဒီေနာက္ေတာ.ညဘက္ၿကီး
လံုထိန္းႏွင္.စစ္တပ္ကမီးသတ္ပိုင္းမ်ားႏွင္.ထိုးကာေက်ာင္းသားေတြကို
အတင္းဝင္ရိုက္ႏွက္ဖမ္းဆီးပါေတာ.သည္၊ေက်ာင္းသားေတြလဲလူစုကဲြ
သြားခါတပ္ၿပန္ေခါက္ခဲ.ၿကပါသည္၊

က်ေနာ္တို.လည္းအဆက္အသြယ္ၿပန္ၿပတ္သြားသည္၊အိမ္ကလည္းေပးမထြက္၊
ေနာက္တေန.ေတာ.အေမ.ကိုက်ဳရွင္ရွိတယ္လို.ညာၿပီးထြက္ခဲ.သည္။
လြယ္အိတ္ထဲတြင္အၿဖဴေရာင္အဝတ္အစားတစံုႏွင္.၊ကခ်င္ပုဆိုးကိုေတာ.
အိမ္မွာကတည္းကဝတ္လာခဲ.သည္၊

ေက်ာင္းေရာက္ေတာ.သူငယ္ခ်င္းေတြစုလိုက္ၿပီး ပစ္ကပ္ကားတစီးငွားလိုက္ၿပီး
စက္မွုေက်ာင္းဘက္ထြက္ခဲ.ၿကသည္၊စက္မွုေက်ာင္းေရာက္ေတာ.ဘယ္သူမွ
မရွိၿက၊ေက်ာင္းထဲလည္းဝင္ခြင္.မရပါ၊ဒီလိုႏွင္.main ဘက္ကူးေတာ.လည္းဒီ
အတိုင္းပဲၿဖစ္သည္၊ဒီလိုႏွင္.ဘယ္သြားရမလဲၿဖစ္ေနစဥ္၊RC -3 ေက်ာင္းေရွ.တြင္
ေက်ာင္းသားအနည္းငယ္လူစုေနၿကသည္လို.ၿကားေတာ.ၿကည္.ၿမင္တိုင္ဘက္
ထြက္ခဲ.ၿကေလသည္၊

ၿကည္.ၿမင္တိုင္ေရာက္ေတာ.ေက်ာင္းသားေတြစုကာဆႏၵၿပေနၿကသည္ကိို
ေတြရသည္၊က်ေနာ္တိုလည္းအားတက္သြားကာကားကိုအဲဒီေနရာတြင္ရပ္ခါ
ေက်ာင္းသားကဒ္ကိုထုတ္ၿပၿပီးပူးေပါင္းၿကသည္၊
အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္တို.တေတြကၿပည္သူမ်ားကိုမပါဝင္ခိုင္းၿကပါဘူး၊
ေရာကုန္မွာစိုးလို.လဲပါသည္၊ေက်ာင္းသားအေရးမို.ေက်ာင္းသားေတြ
ကပဲလုပ္မည္၊ၿပည္သူေတြကိုအထိခိုက္မခံခ်င္တာလည္းပါသည္၊

ဒါေၿကာင္.လဲေက်ာင္းသားကဒ္ေတြေဆာင္ထားၿခင္းၿဖစ္သည္၊
ဒါေပမယ္.ၿပည္သူေတြကိုေဘးမွအားေပးၿကရန္ကိုေတာ.ေၿပာပါသည္္
ဒီလိုႏွင္.ေက်ာင္းသားေတြေတာ္ေတာ္မ်ားလာၿကသည္၊
ေက်ာင္းသားေတြကတကၠသို္လ္အလိုက္ေက်ာင္းသားေတြထဲမွေၿပာရဲတဲ.
သူမ်ားကိုေဟာေၿပာေစခ်င္းၿဖင္.ဆႏၵၿပေက်ာင္းသားႏွင္.ပရိတ္သတ္ကို
ဆက္ထိန္းထားၿကသည္၊

ဆက္လက္ၿပီးက်ေနာ္တို.ေက်ာင္းသားမ်ားေခါင္းၿခင္းဆိုင္ေဆြးေႏြးၿကသည္၊
က်ေနာ္တို.ဘာဆက္လုပ္ၿကမည္နည္း၊ေက်ာင္းသားေတြကိုဆက္လက္ထိန္း
ထားႏိုင္ဖို.အေရးၿကီးသည္၊

ေဆြးေႏြးေနစဥ္ ပညာေရးဝန္ၿကီးဦးပန္းေအာင္ေရာက္လာသည္၊
သူ.ရဲ.PAလဲပါလာသည္၊ဝန္ၿကီးကေတာ.ခ်ိဳခိ်ဳသာသာပင္ေက်ာင္း
သားေတြကိုစည္းရုံးသည္၊ေက်ာင္းသားေတြလူစုခဲြၿကဖို.နဲ.ေက်ာင္း
သားမ်ားကိစၥကိုေၿဖရွင္းေပးမွာၿဖစ္ေၿကာင္းေၿပာသည္၊

လူစုခဲြေပးဖို.ပန္ၿကားသြားသည္၊သူ.ရဲ.PA ကေတာ.ေက်ာင္းသားေတြကို
ရွုသိုးသိုးမ်က္ႏွာၿဖင္.ၿကည္.ေနသည္၊သူ.ရဲ.အၿကည္.မွာကိုက 
ေဒါသေတြ၊မာနေတြပါေနသည္၊မင္းတို.ေကာင္ေတြနာေတာ.မယ္ကြာဆိုတာ
ကိုသူ.မ်က္လံုးထဲမွာၿမင္ေနရသည္၊ေက်ာင္းသားေတြကလည္းအေၿကာတင္းသည္၊
လက္မခံႏုိင္ေတာ.ေၿကာင္းၿပန္ေၿပာလိုက္သည္၊ဝန္ၿကီးရွင္းေပးတာမ်ားေနၿပီၿဖစ္သည္၊
ဘာတခုမွလည္းမရခဲ.၊ဒါေၿကာင္.က်ေနာ္တို.ေတြေရွ.ဆက္တိုးၿကဖို.သာဆံုးၿဖတ္လိုက္
ၿကေတာ.သည္၊ဝန္ၿကီးလည္းၿပန္သြားသည္။

က်ေနာ္တို.လည္းဆူးေလဘုရားမွာစုရပ္လုပ္ဖို.တိုင္ပင္လိုက္သည္၊
ပထမဆူးေလဘုရားဘက္ကိုေက်ာင္းသားမ်ားအုပ္စုလိုက္ BMဟီးႏိုး
ကားၿကီးႏွင္.သြားၿကဖို.ၿဖစ္သည္၊ေနာက္ေတာ.ဤအစီအစဥ္သည္
လူစုကဲြသြားနိုင္သည္၊ဒါေၿကာင္.ဒီေနရာကေနပဲညီညီညြတ္ညြတ္
ခ်ီတက္ၿကရင္းလမ္းတေလွ်ာက္လူေတြကိုစည္းရံုးသြားလို.ရမည္
ၿဖစ္ေၿကာင္းတင္ၿပရင္းသေဘာတူလိုက္ၿကသည္၊

ထိုအခ်ိန္တြငၿ္ကည္.ၿမင္တိုင္တကၠသိုလ္ပါေမာကၡခ်ုဳပ္ႏွင္.ဆရာ
ဆရာမမ်ားေရာက္လာကာ'သားတို.ေရွ.ဆက္မသြားၿကဖို.ႏွင္.
ေရွ.ဆက္လွ်င္အႏၱရာယ္ရွိေၿကာင္းေၿဖာင္းဖ်ေၿပာဆိုၿကသည္၊
'ဆရာေတြဆရာမေတြဆိုေတာ.သားသမီးနဲ.မိဘလိုၿဖစ္ေန
ၿကသည္၊သူတို.မ်က္ႏွာမေကာင္းၿက၊စိတ္ထိခိုက္ေနၿကသည္၊
က်ေနာ္တို.ေက်ာင္းသားေတြကလည္းဆရာေတြကိုေတာင္းပန္
ၿကသည္၊က်ေနာ္တို.ေရွ.ဆက္တိုးဖို.ဆံုးၿဖတ္လိုက္ၿပီၿဖစ္ေၿကာင္း
ေၿပာၿပပါသည္၊ၿပီးေတာ.ဆရာ။ဆရာမေတြ၏စကားကိုနားမေထာင္
မိတဲ.အတြက္အၿပစ္ရွိေၿကာင္းဝန္ခံေၿပာဆိုကာဆရာၿကီးႏွင္.တကြ
အားလံုးေသာဆရာမေတြကိုေနာက္ဆံုးအၿကိမ္ထိုင္ကန္ေတာ.ၿကဖို.
ေၿပာလိုက္ၿပီးအၿပစ္ရွိရင္ခြင္.လြူတ္ေပးၿကဖို.ေတာင္းပန္ရင္းကန္ေတာ.
လိုက္ၿကပါသည္၊ပါခ်ဳပ္ၿကီးနဲ.ဆရာမေတြလည္းသတိထားသြားၿကဖို.၊
ထိတ္တိုက္ရင္မဆိုင္ၿကဖို.မ်က္ရည္ေတြဝဲလ်က္ၿပန္ေၿပာပါသည္၊

ေက်ာင္းသားေတြလည္းဆရာေတြရဲ.မ်က္ဝန္းေတြကိုၿကည္.ရင္း
မ်က္ရည္မ်ားဝဲတက္လာပါေတာ.သည္၊တဦးႏွင္.တဦးအၿပန္အလွန္
ၿကည္.ရင္းရင္ထဲမွာဆို.နင္.လာသည္၊ဆရာမမ်ားကားမိန္းမသားပီပီ
ငိုပါေတာ.သည္၊
ႏွုတ္မွလည္းသားတို.ေသခ်ာဂရုစိုက္ဖို.အတန္တန္မွာေနပါသည္၊

တိုက္ပဲြကားစၿပီၿဖစ္သည္၊
ေၿကြးေၿကာ္သံမ်ားစတိုင္လိုက္သည္၊အားလံုးလဲလွုပ္လွုပ္ရြရြၿဖစ္သြား
ၿကသည္၊
ေက်ာင္းသားသမဂၢဖဲြ.စည္းေရး  ---ဒို.အေရး
စစ္အာဏာရွင္အစိုးရ --အလိုမရွိ
ဒို.ေက်ာင္းသားေတြညီရဲ.လားေဟ.--ညီတယ္ေဟ.ညီတယ္ေဟ.
အေရးေတာ္ပံု--ေအာင္ရမည္ ဆိုတဲ.ေၿကြးေၿကာ္သံေတြနဲ.အတူ
ေက်ာင္းသားအားလံုးတန္းဆီလိုက္ၿကပါသည္၊

ၿပီးေတာ.မိန္းခေလးေတြကိုဝိုင္းရံေပးၿကဖို.နဲ.တၿခားသူေတြဝင္မလာ
နိုင္ေအာင္လက္ေတြခ်ိတ္ဆဲြထားံလိုက္ပါေတာ.သည္၊
လူထုၿကီးရဲလက္ခုပ္သံေတြကလဲတခဲနက္ေပၚထြက္လာၿကပါသည္၊
လူထုၿကီးကလဲေက်ာင္းသားေတြနားမွာဝန္းရံၿပီးလိုက္ပါလာၿကသည္၊
ေက်ာင္းသားေတြအားလံုးေနေရာင္ေအာက္မွာတညီတညာနဲ.ခ်ီတက္
လာၿကပါၿပီ၊

ေရွ.မွာလမ္းရွင္းေက်ာင္းသားေတြကလဲအရင္ဆံုးလမ္းေၿကာင္းရွင္းမရွင္း
အခ်က္ၿပၿကၿပီးရွင္းတဲ.ေနရာမွခ်ီတက္ၿကဖို.ေၿပာရင္းအလုပ္လုပ္ေပးၿကပါသည္္

ဆရာေတြကလည္းစိုးရိမ္စိတ္ေတြအၿပည္.နဲ.လိုက္ပါလာၿကပါသည္၊
ေက်ာင္းသားမ်ားခ်ီတက္ရာလမ္းတေလၽာက္လူထုၿကီးကေသာက္စရာ
ေရဘူးမ်ားေပးၿခင္း၊လက္ခုပ္ၿသဘာမ်ားၿဖင္ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ်ၿကိုဆို
ၿကပါသည္၊

လူအုပ္ၿကီးလဲမ်ားသထက္မ်ားလာၿကပါသည္၊ၿပည္သူအားလံုးလဲၿပံဳးေပ်ာ္
ေနၿကပါၿပီ၊အားလံုး၏ရင္ထဲမွာငါတိုရဲသားေတြငါတိုကိုယ္စားတိုက္ပဲြဝင္
ေနၿကၿပီ၊ေအာင္ၿမင္ၿကရမယ္ဟုစိတ္ေတြမွာၿဖစ္ေပၚေနၿကတာကိုအတိုင္းသား
ၿမင္ေတြ.ေနရပါသည္၊

ဒီလိုႏွင္.ၿကည္.ၿမင္တိုင္မွေက်ာ္လာၿပီးအလံုEPC လွ်ပ္စစ္ရံုးကိုေက်ာ္ၿဖတ္ၿပီး
မွာေတာ.ဆရာေတြဆရာမေတြကေရွ.ဆက္မသြားၿကဖို.နဲ.သားတို.အားလံုး
ကိုႏွိမ္နင္းေတာ.မည္အေၿကာင္းလာေၿပာပါသည္၊တကယ္လည္းဟုတ္ပါသည္၊
က်ေနာ္တို.ႏွင္.မလွမ္းမကမ္းအကြာအေဝးတြင္သူတို.လဲညာသံေပးရ်္ခ်ီတက္
လာေနၿပီၿဖစ္ပါသည္၊

က်ေနာ္တို.အားလံုးရပ္လိုက္ၿကသည္၊သူတို.ႏွင္.က်ေနာ္တို.အၿကားတြင္၁၅ေပ
ေလာက္သာကြာပါေတာ.သည္၊

ထိတ္တိုက္ေတြ.ၿကေလၿပီ၊က်ေနာ္တို.ကမိန္းခေလးေတြကိုအဓိကအကာအကြယ္
ေပးဖို.ဝိုင္းရံလိုက္ပါသည္၊လံုထိန္းေတြကလဲသူတို.တြင္ပါလာေသာဒိုင္းေတြကိုု
္ရာဘာတုတ္ေတြႏွင္.သံဗံုးရိုက္သလိုတီးကာပါးစပ္မွလဲစစ္ခ်ီသံေတြရြတ္ဆိုေန
ၿကပါသည္၊ဘာမွေတာ.မလုပ္ေသး၊

ႏွစ္ဘက္စလံုးလွုပ္ရွားမွုကိုမၿပဳၿက၊က်ေနာ္တို.တေတြလည္းရုတ္တရက္
ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ၊ဒါေပမယ္.ေက်ာင္းသားေတြကိုထြက္မေၿပးၿကဖို.နဲ.
ထိုင္ခ်လိုက္ၿကဖို.ႏိွုးေဆာ္ရပါသည္၊ဒါေပမယ္.လဲအခ်ိန္မမီလိုက္ေတာ.

ညာဘက္ၿခမ္းမွေက်ာင္းသားေတြရုတ္တရက္ထေၿပးၿကပါသည္၊
ေက်ာင္းသူေတြလဲေၿပးၿကပါၿပီ၊အားလံုးဝရံုးသုန္းကားၿဖစ္ကုန္သည္၊
သူတို.ကလဲဒီအခြင္.အေရးကိုလက္လြတ္မခံ၊ေက်ာင္းသားေတြကို
လိုက္ရုိက္ပါေတာ.သည္၊သူတို.ရုိက္နည္းကတမ်ိဳးၿဖစ္သည္၊
တုတ္နဲအရင္ဦးဆံုးမရိုက္၊ဒိုင္းႏွင္ေဆာင္တြန္းလိုက္ပါသည္၊
လဲက်မွအေသရိုက္ပါသည္၊အားလံုးအုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္း
ၿဖစ္သြားၿကသည္၊အဖြားၿကီးတေယာက္ဆိုလွ်င္သူအသက္ကို
ေတာင္ဂရုမစိုက္၊အရုိက္ခံေနရေသာေက်ာင္းသားေတြကိုသူ၏
ကိုယ္လံုးကေလးနဲ.ကာထားေပးၿပီး၊ပါးစပ္မွလဲငါ.သားေတြကို
မရိုက္ၿကပါနဲ.၊အဖြားေတာင္းပန္ပါတယ္ဟုငိုၿပီးေၿပာပါေလသည္၊
ေက်ာင္းသူေတြလဲသနားပါသည္။သူတို.ရင္စိအကၤ်ီေတြၿပဳတ္ထြက္
ကုန္သည္၊ဘယ္လိုမွမတတ္ႏိုင္ေတာ.၊အလံုလူထုၿကီးမွမၿကည္.ရက္ရ်္
ခဲလံုးေတြႏွင္.ၿပန္လည္ပစ္ၿကပါသည္၊

က်ေနာ္တို.တေတြလည္းနီးရာအိမ္ဝန္းထဲဝင္ေၿပးရပါသည္၊ေတာ္ေသးသည္
အိမ္တအိမ္မွက်ေနာ္တို.တအုပ္စုလံုးကိုေခၚထားလိုက္ပါသည္၊အေယာက္၂၀
ေလာက္ေတာ.ရွိမည္ၿဖစ္သည္၊

စစ္တပ္မွအိမ္ေတြအထိေက်ာင္းသားေတြကိုလိုက္ရွာေနရ်္က်ေနာ္တို.အားလံုး
ထပ္ခိုးေတြေပၚဝင္ပုန္းၿကရပါသည္၊အေတာ္အတန္စိတ္ခ်ရမွေအာက္ကိုဆင္း
ေစၿပီးထမင္းဟင္းမ်ားၿပင္ထားကာေက်ာင္းသားအားလံုးကိုစားေစပါသည္၊
က်ေနာ္တိုအားလံုးလဲဆာဆာႏွင္စားလိုက္ၿကပါသည္၊

ေၿပးထားရတာလည္းေတာ္ေတာ္ေမာေနၿပီမွတ္လား၊ရွက္မေနနိုင္၊
အိမ္ရွင္ေတြကလည္းသေဘာေကာင္းလြန္းပါသည္၊
မုန္.ေတြေကာ၊အေအးေတြပါထပ္ခ်ေပးၿပီးေက်ာင္းသားလွုပ္ရွားမွုကို
ေထာက္ခံအားေပးေၿကာင္းေၿပာပါသည္၊ဒီလိုႏွင္.ညေနေစာင္းလို.လမ္း
ေၿကာင္းရွင္းမွၿပန္လြုတ္ပါေတာ.သည္၊ကြ်န္ေတာ္လည္းအိမ္ေရာက္ေတာ.
ေရမိုးခ်ိဳးကာအိပ္ရာဝင္ဖို.ၿပင္လိုက္ပါသည္၊အိပ္ရာထဲေရာက္ေတာ.အိပ္လို.
မေပ်ာ္၊ေန.ခင္းကအၿဖစ္အပ်က္ကိုၿပန္စဥ္းစားရင္း၊မနက္ၿဖန္ေကာဘာလုပ္
ၿကမွာလဲ၊ဘယ္မွာၿပန္စံုၿကမွာလဲဆိုတာကိုေတြးေနမိပါသည္၊
မနက္အိပ္ရာကထေတာ.အေမေဈးဝယ္သြားေနပါသည္၊
အေမေဈးသြားေနတုန္းအၿမန္လစ္ထြက္ခဲ.ပါသည္၊
ကိုယ္.ေက်ာင္းကိုပဲၿပန္သြားဖို.ဆံုးၿဖတ္လိုက္ပါသည္၊
ေက်ာင္းေရာက္ေတာေက်ာင္းေတြပိတ္ထားပါသည္၊

အၿပင္ဘက္တြင္လည္းစစ္တပ္မွလာေရာက္တပ္စဲြထားလိုက္ပါသည္၊
ေက်ာင္းပတ္လည္မွာစစ္သားမ်ားကင္းေစာင္.ေနၿကပါသည္၊
က်ေနာ္လည္းေက်ာင္းအၿပင္ဘက္ကလက္ဘက္ရည္ဆိုင္ကိုထြက္လာ
ခဲ.ပါသည္၊

ဆိုင္တြင္မေန.ကစုခဲ.ၿကေသာေက်ာင္းသားမ်ားလည္းေရာက္ေနၿကပါၿပီ၊
က်ေနာ္လည္းလဘက္ရည္တခြက္မွာလိုက္ၿပီးဒီေန.ဘာအစီအစဥ္ရွိေသး
သလဲဟုေမးလိုက္ပါသည္၊

ဒီေန.အေမရိကန္သံရုံးေရွ.ဆႏၵၿပဖို.ရွိေၿကာင္း၊ေန.လည္၁၂ နာရီတိတိအခ်ိန္
မွာစတင္မွာၿဖစ္တဲ.အေၿကာင္းေၿပာပါတယ္၊ဒါေပမယ္.အေၿခအေနမေကာင္း
တာေၿကာင္.လူအုပ္ကိုခဲြထားၿပီးအခ်ိန္မစမီ၅မိနစ္ေလာက္အလိုအသင္.ၿပင္
ထားရမည္ၿဖစ္ေၿကာင္းေၿပာပါသည္၊ၿပီးလ်င္ေရြုဘံုသာလမ္းတြင္ၿပန္စံုၿကမည္
ၿဖစ္ေၿကာင္း၊အဲဒီေနာင္ဗိုလ္ခ်ုဳပ္ေဈးဘက္တြင္ထပ္မံၿပၿကမည္ေၿပာၿပီးလူစုခဲြ
လိုက္ၿကပါေတာ.သည္၊
က်ေနာ္လည္းသူငယ္ခ်င္းတေယာက္ႏွင္.ဆဴေလးေစတီဘက္ထြက္ခဲ.ၿပီး
ဘုရားေပၚမွာပင္အခ်ိန္ၿဖဳန္းေနလိုက္ပါသည္၊၁၁နာရီခဲြေလာက္တြင္ထမင္း
အၿမန္ဝယ္စားလိုက္ၿပီး၅မိနစ္အလိုေလာက္တြင္အနီးအနားကြမ္းယာဆိုင္တြင္
ရပ္ေစာင္.ေနလိုက္ပါေတာ.သည္၊ကိုယ္.လူေတြကိုၿကည္.လိုက္ေတာ.လည္းတ
ေယာက္မွမေတြ.၊ရင္တထိတ္ထိတ္ႏွင္.သာေစာင္.ေနလိုက္ပါေတာ.သည္၊
၁၂နာရီတိတိထိုးေလၿပီ၊မီးပိြဳင္.လဲနီသြားၿပီ၊အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲကိုယ္.လူေတြေပၚ
လာၿကၿပီးအခ်က္ၿပလိုက္ပါသည္၊ေက်ာင္းသားမ်ားအေယာက္
၅၀ေက်ာ္ခန္.ေလာက္ေတာ.ရွိမည္၊အားလံုးလက္ခုပ္ေတြတီးၿပီးလမ္းမအလယ္
ကိုစတင္ဝင္ေရာက္လိုက္ၿက၏၊၊

သည္ေနာက္.ေၿကြးေၿကာ္သံမ်ားကိုတေယာက္မွတိုင္ေပးၿပီးက်န္တဲ.သူမ်ားက
လိုက္ေအာ္ၿကပါသည္၊ထိုေနာက္ဆဴးေလေစတီဘက္မွေတာက္ေလ်ာက္ေအာ္
သြားပါသည္၊ထိုစဥ္ေနာက္မွစစ္ကားတစီးလိုက္လာသည္ကိုေတြ.ရ်္အၿမန္
လူစုခဲြၿပီးလမ္း၃၀ဘက္ဝင္ေၿပးၿကပါသည္၊
လမ္း၃၀ သို.ေၿပးဝင္လာစဥ ္ရ. ဝ. တရုံးထဲရွိၿကံ.ဖံြ.အဖဲြ.ဝင္တေရာက္က
ေက်ာင္းသားေတြေၿပးဝင္လာေနၿကၿပီ၊စစ္တပ္ကိုဖုန္း
ဆက္အေၿကာင္းၿကားဖို.သူ.အဖဲြ.ဝင္တေယာက္ကိုလွမ္းေၿပာ
လိုက္သည္ကိုကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ၿကားလိုက္ပါသည္၊

က်ေနာ္လဲေတာ္ေတာ္စိတ္ဆိုးသြားၿပီးက်န္တဲ.အဖဲြ.သားေတြကိုေၿပာဖို.
ၿကိုးစားၿပီးမွၿပႆနာထပ္မၿဖစ္ခ်င္ေတာ.ရ်္စိတ္ကိုထိန္းလိုက္ခါမသိခ်င္
ေယာင္ေဆာင္ၿပီးေရြုဘံုသာလမ္းမွာထပ္ေစာင္.ေနလိုက္ပါသည္၊

သိပ္မၿကာမီအဖဲြ.သားမ်ားၿပန္ဆံုၿကၿပီးေရြုဘံုသာထိပ္မွုာထပ္ၿပၿကပါသည္၊
ေနာက္မွစစ္ကားလိုက္လာေသာေၿကာင္.အၿမန္လူစုခဲြလိုက္ၿကပါၿပီး
က်ေနာ္လဲအိမ္ၿပန္လာခဲ.ပါသည္၊
ေနာက္ေန.ေတြေက်ာင္းဘက္ထပ္သြားၿကည္.ေပမယ္.လဘက္ရည္ဆိုင္
ေတြလဲပိတ္ထားၿပီးသူငယ္ခ်င္းတေယာက္ႏွင္.ေတြ.ရ်္အဖဲြ.သားမ်ားအေၿကာင္း
ေမးၿကည္.ရာမေန.ညေနဗိုလ္တေထာင္ၿပန္နားစဥ္၊ဗိုလ္တေထာင္စခန္းမွုးမွ
ေက်ာင္းသားေတြကိုဖမ္းမယ္.ပံုစံစစ္ေမးေနစဥ္အဖဲြ.ထဲမွသူငယ္ခ်င္းတေယာက္
ႏွင္ဗိုလ္တေထာင္စခန္းမွုးတိုအခ်င္းမ်ားကာထိုသူငယ္ခ်င္းမွစခန္းမွုးအားပါးရုိက္
ၿပီးထြက္ေၿပးသြားရ်္ရဲစခန္းမွအပူတၿပင္းလိုက္လံရွာေဖြေနေသာေၿကာင္.ထြက္
ေၿပးသြားၿပီၿဖစ္ေၿကာင္းေၿပာၿပပါသည္၊
ထို.ေၿကာင္.က်ေနာ္တိုတေတြေက်ာင္းနားပတ္ဝန္းက်င္ကိုမလာလွ်င္ပိုေကာင္းမည္
ဟုေၿပာရင္းလူခဲြခါအိမ္ၿပန္လာခဲ.ပါေတာ.သည္၊
ဤတြင္ေက်ာင္းသားလွုပ္ရွားမွုၿကီးလဲၿငိမ္သက္သြားကာဟိုနားစာရြက္ေတြေဝလိုက္၊
ဒီနားသြားစုလိုက္ႏွင္.သာၿပီးသြားခဲ.ပါၿပီ၊
က်ေနာ္တို.ေက်ာင္းေတြလည္းႏွစ္ရွည္ပိတ္လိုက္ပါေတာသည္၊
ေက်ာင္းသားတိုက္ပဲြလည္းဤတြင္ၿပီးရ်္စစ္အစိုးရမွလည္းေက်ာင္းေတြ
အားလံုးကိုအေဝးကုိပို.လိုက္ၿပီးစက္မွုတကၠသိုလ္ေက်ာင္းကိုလည္း
မ်က္မုန္းၿကိုး၊အၿငိဳးထားကာအၿပီးပိတ္လိုက္ပါေတာ.သည္၊

က်ေနာ္သည္လည္းက်ေနာ္မယံုၿကည္သည္.ပညာေရးၿကီးကို
ဆက္လက္မတက္ေတာ.ပဲဒီမိုကေရစီရမွပဲေက်ာင္းဆက္တက္
ေတာ.မည္ဟုဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ခါေက်ာင္းမွအၿပီးထြက္လိုက္ပါေတာ.သည္၊

၊၊ဝန္ခံခ်က္၊၊က်ေနာ္တို.ပါဝင္ခဲ.တဲ.အခ်ိန္တုန္းကက်ေနာ္သည္
ႏိုင္ငံေရးနားလည္လို.လုပ္ခဲ.ၿခင္းမဟုတ္၊တက္ၿကြေသာလူငယ္
သဘာဝစိတ္ဓာတ္အတိုင္းမိမိတို.ေနာင္ေတာ္ၿကီးမ်ားအေရး။
တို.အေရးပဲ၊တို.ေက်ာင္းသားေတြညီရဲ.လားေဟ.ဆိုရင္ညီတာေပါ.
ဟုသေဘာထားခါလုပ္ခဲ.ၿခင္းပင္ၿဖစ္ပါသည္၊
စဲြက်န္ရစ္ခဲ.ေသာဆူးတေခ်ာင္းကားယေန.တိုင္ႏွုတ္လို.မရႏုိင္ေတာ.သည္ကား
အမွန္ပင္ၿဖစ္ပါေတာ.သည္၊

အမိေျမ အလြမ္းေျပ: ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ (သို႔မဟုတ္) ျပည္သူတို႔၏ အာရုံဦး

အမိေျမ အလြမ္းေျပ: ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ (သို႔မဟုတ္) ျပည္သူတို႔၏ အာရုံဦး: "ျမန္မာျပည္သူေတြ သည္အေမွာင္ေခတ္ၾကီးထဲမွာ စိတ္ဓာတ္က်ျခင္းမ်ားစြာ၊ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမဲ့စြာ၊ စုိးရြံ႕ ေၾကာက္လန္႔ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ ကမ္းမျမင္ လမ္းမျ..."

အမိေျမ အလြမ္းေျပ: ဇာတိမာန္စာဆို ဦးလြန္း (ေဇာ္ဂ်ီ)

အမိေျမ အလြမ္းေျပ: ဇာတိမာန္စာဆို ဦးလြန္း (ေဇာ္ဂ်ီ): "ဇာတိမာန္စာဆို ဦးလြန္း ေဇာ္ဂ်ီ တစ္ေလာတုန္းကပင္ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းဘဲြ႕ခံ ဆရာၾကီးဦးလြန္းထံသို႔ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ခဲ့၍ ကန္ေတာ့ခြင့္ရခဲ့သည္။ ဆရာၾက..."

အမိေျမ အလြမ္းေျပ: သခင္ႏု (သို႔မဟုတ္) မုန္တိုင္းထဲက သစ္ရြက္တစ္ရြက္ (ဒ...

အမိေျမ အလြမ္းေျပ: သခင္ႏု (သို႔မဟုတ္) မုန္တိုင္းထဲက သစ္ရြက္တစ္ရြက္ (ဒ...: "ဦးႏု (၀ါ) သခင္ႏု (၀ါ) ကိုၾကီးႏုႏွင့္ ပတ္သက္၍ နိဒါန္းပ်ဳိးစရာ သိပ္လိုမည္ မထင္။ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ဥကၠ႒၊ ဖဆပလ ဥကၠ႒၊ လြတ္လပ္ေသာ ျမန္မာျပည..."

အမိေျမ အလြမ္းေျပ: အေနာက္သို႔

အမိေျမ အလြမ္းေျပ: အေနာက္သို႔: "အေနာက္သို႔ မင္းသု၀ဏ္ လျပည့္၀န္းေအာက္တြင္ တလက္လက္ ေတာက္ေျပာင္လႈပ္ရွားေနသည္ကား အင္းလ်ားကန္မဟုတ္၊ အာေရဗ်ပင္လယ္တည္း။ ငါ ထိုင္ေနရာကား ပင္းယေက်ာင..."

အမိေျမ အလြမ္းေျပ: တို႔တိုင္းျပည္ (ေဇာ္ဂ်ီ)

အမိေျမ အလြမ္းေျပ: တို႔တိုင္းျပည္ (ေဇာ္ဂ်ီ): "တို႔႔တိုင္းျပည္ ေဇာ္ဂ်ီ ထေလာ့ျမန္မာ၊ အိုျမန္မာတို ့ တို ့ရြာ တို ့ေျမ၊ တို ့ရြာေျမ၀ယ္ ေစတီစပါး၊ မ်ားလည္းမ်ား၏ မ်ားပါေလလဲ၊ တမြဲမြဲႏွင့္ ဆင္..."

အမိေျမ အလြမ္းေျပ: ဗမာ့ေအာင္ဆန္း (၁) (ေမာင္ထင္)

အမိေျမ အလြမ္းေျပ: ဗမာ့ေအာင္ဆန္း (၁) (ေမာင္ထင္): "ဗမာ့ေအာင္ဆန္း (၁) ေမာင္ထင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ငယ္ေပါင္းမဟုတ္၊ ၾကီးေဖာ္ျဖစ္သည္။ သူႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္ဦးသား တဦးႏွင့္တဦး ..."