ထုိင္း – ျမန္မာနယ္စပ္ မယ္လ ဒုကၡသည္စခန္းတြင္းရွိ ေရႊ႕ေျပာင္းစာသင္ေက်ာင္း တေက်ာင္းမွ ကေလးငယ္မ်ား (ဓာတ္ပံု – ေဂ်ပိုင္ / ဧရာဝတီ)
ဒါေပမယ့္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၊ မိဘမ်ားဟာ ကေလးကုိ မ႐ိုက္ရဘူး ဆုိတာကို သိၾကေပမယ့္ ကေလးမ်ားရဲ႕ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ခံစားခ်က္၊ ကေလးအေတြး၊ ကေလးရဲ႕ အျမင္ စတာေတြကို နားလည္ႏုိင္စြမ္း ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိမွ နည္းပါးလွ ပါေသးတယ္။ ကေလးတို႔ရဲ႕ အေတြး၊ ကေလးတို႔ရဲ႕ အျမင္ဟာ လူႀကီးေတြရဲ႕ အေတြး၊ လူႀကီးေတြရဲ႕ အျမင္နဲ႔ လံုး၀ မတူပါဘူး။ သူတို႔ေလးေတြဟာ ထိခိုက္လြယ္ၾက၊ ခံစားလြယ္ ၾကတယ္။ လူႀကီး ေျပာသမွ်ကိုလည္း တကယ့္ အဟုတ္လို႔ ထင္ၾကတဲ့ အရြယ္ပါ။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ လူႀကီးမ်ား အေနနဲ႔ ကေလးမ်ားကို ေျပာဆုိ ဆံုးမတဲ့အခါမွာ အင္မတန္မွကုိ သတိထားရ ပါတယ္။
|
ဟုတ္ပါရဲ႕။ က်မတို႔ဟာ ဘာရယ္မဟုတ္၊ ကေလးေတြကို လြယ္လြယ္ပဲ တံဆိပ္ကပ္တတ္ ၾကပါတယ္။ ကေလး တခုခု ေကာင္းတာေလး လုပ္ျပလိုက္တုိင္း ဂ႐ုတစိုက္နဲ႔ “သားသား လိမ္မာတယ္၊ ေတာ္တယ္” လို႔ ခ်ီးက်ဴးဖို႔ ေမ့ေနေပမယ့္၊ ကေလး မဟုတ္တာ တခုခု လုပ္လုိက္ၿပီ ဆုိတာနဲ႔ “ဒီကေလး ဆုိးလာၿပီ၊ မလိမ္မာေတာ့ဘူး” လို႔ ေျပာလိုက္ဖို႔ ၀န္မေလးၾကပါဘူး။
ကေလးေတြဟာ တေန႔တေန႔ “အသံုးမက်ဘူး၊ ညံ့တယ္၊ ဘယ္သူ႔ေလာက္ ဘယ္သူက မေတာ္ဘူး” စသျဖင့္ မိဘ၊ ဆရာမ်ား ရဲ႕ နိစၥဓူ၀ တံဆိပ္ကပ္ ေျပာဆုိမႈမ်ား ခံေနၾကရ ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ ဆရာမ်ား ေျပာတတ္တာ ရွိပါေသးတယ္။
“နင္တို႔ အတန္းက အဆိုးဆံုး အတန္းပဲ” ဆုိတာမ်ိဳးပါ။ “သားသား၊ မီးမီးတို႔ ဆုိးတာ ဘယ္သူေတြ ဘယ္သူေတြေတာင္ သိကုန္ၿပီ” ဆိုတာမ်ိဳးလည္း ေျပာတတ္ၾကပါေသးတယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမ တေယာက္ အေနနဲ႔ အင္မတန္ကုိမွ မလုပ္သင့္ မေျပာသင့္တဲ့ အေျပာအဆို မ်ိဳးပါပဲ။ ဆရာ၊ ဆရာမတို႔ အေနနဲ႔ ဒီလို ေျပာလိုက္မယ္ ဆုိရင္ျဖင့္ ကေလးက မခံခ်င္စိတ္နဲ႔ လိမ္မာသြားၾက လိမ့္မယ္၊ ေျပာင္းလဲလာၾကလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ေကာင္း ထင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလို ေျပာင္းလဲသြားဖို႔ ဆုိတာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏုိင္ ပါဘူး။ ဒီလို ေျပာဆုိလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ကေလးရဲ႕ ရင္ထဲမွာ မနာလိုစိတ္နဲ႔ သိမ္ငယ္စိတ္ မ်ားသာ ၀င္လာႏုိင္ပါတယ္။
ကေလးတို႔ရဲ႕ ရင္ထဲမွာ သူတို႔ ဆုိးတယ္၊ ငါကေတာ့လူဆုိးပဲ ဆုိတဲ့ အေတြးေလး ေရာက္သြားမယ္ ဆုိရင္ ကေလးတို႔ရဲ႕ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာမွာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ယံုၾကည္တဲ့စိတ္၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ အေကာင္းျမင္္တဲ့စိတ္ ေလ်ာ့နည္းလာပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ ယံုၾကည္တဲ့ စိတ္ နည္းတဲ့၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကိုယ္ အေကာင္းျမင္္တဲ့ စိတ္ နည္းတဲ့ ကေလးမ်ိဳးဟာ ဘာကိုပဲ လုပ္လုပ္ ေအာင္ျမင္္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္စြမ္းလည္း နည္းလာတတ္ပါတယ္။ စာ သင္ၾကားေရးမွာပါ ကုိယ့္ကုိယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္မႈ နည္းလာတတ္ပါတယ္။ ကေလး ဆုိတာမ်ိဳးက ထိလြယ္ ရွလြယ္တဲ့ သူမ်ားပါ။ က်မတို႔ လူႀကီးမ်ားေတာင္မွ အလုပ္ထဲမွာ ကုိယ္လုပ္သမွ် မေကာင္းေျပာခံရရင္၊ ကုိယ့္ကုိ မၾကာမၾကာ မေကာင္း ေ၀ဖန္ခံရမယ္ ဆုိရင္ စိတ္ဓာတ္ေတြ က်လာၿပီးေတာ့ ကုိယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္မႈ ေပ်ာက္လာတတ္ၾကပါတယ္။
ေနာက္တခုကေတာ့ က်မတို႔ ျမန္မာ မိဘေတြ ေျပာတတ္၊ လုပ္တတ္ၾကတဲ့ တံဆိပ္ကပ္မႈမ်ားပါပဲ။
“ဒီကေလး ေမြးလာမွ စီးပြားတက္တယ္” တို႔၊ “ဒီကေလးက ခိုက္တတ္တယ္” တို႔၊ “မိဘကို ငယ္ငယ္ကတည္းက ေကာင္းက်ိဳး မေပးတဲ့သား” တို႔ ဆိုတာေတြပါပဲ။ ဒီလို စကားမ်ိဳးေတြနဲ႔ ႀကီးျပင္းလာတဲ့ ကေလးမ်ိဳးဟာ ကုိယ့္ကိုယ္ကုိယ္ ဘယ္လုိမွ မယံုၾကည္ႏိုင္ ေတာ့ပါဘူး။ အငယ္ေလးေမြးမွ စီးပြားတက္တယ္ ဆုိတဲ့ စကားကို အၿမဲ ၾကားေနရတဲ့ အႀကီး ကေလးမ်ားဟာ သူ႔ကုိယ္သူ ကံဆုိးတဲ့ ကေလး၊ မိဘကို စီးပြားတက္ေအာင္ လုပ္မေပးႏုိင္တဲ့ ကေလးအျဖစ္ ဘ၀ တေလွ်ာက္လံုး အျပစ္ မလုပ္ပါဘဲနဲ႔ အျပစ္ရွိသလုိ ခံစားေနရတတ္ပါတယ္။ ခုိက္တယ္လို႔ အေျပာခံရတဲ့ ကေလး ချမာမွာလည္း ဘ၀တေလွ်ာက္လံုး သူ႔ကုိယ္သူ အျပစ္သား တေယာက္လုိ ခံစားၿပီးေတာ့ ေနလာရေတာ့ တာပါပဲ။
တကယ္ေတာ့ ကေလးတေယာက္ လိမ္မာယဥ္ေက်းဖို႔၊ ထူးခၽြန္ထက္ျမက္ဖို႔၊ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ရင့္က်က္ၿပီးေတာ့ အေကာင္းျမင္စိတ္ ရွိဖို႔ ဆုိတာ ကေလးနဲ႔ နီးစပ္တဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၊ မိဘမ်ား အေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။ ကေလးတို႔ အတြက္ ပတ္၀န္းက်င္ဟာ အင္မတန္မွ အေရးႀကီး ပါတယ္။ အနာဂတ္မွာ လူႀကီးျဖစ္လာမယ့္ ကေလးတို႔ အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ ယံုၾကည္မႈ ရွိဖို႔၊ ကုိယ့္ကိုယ္ကုိယ္ အေကာင္းျမင္္ စိတ္ရွိဖို႔ သိပ္ကို လိုပါတယ္။ ကုိယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္မႈ ရွိတဲ့သူ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အေကာင္းျမင္္စိတ္ ရွိတဲ့လူမ်ားဟာ လူ႔ေလာက လူ႔၀န္းက်င္ကုိ အငုံ႔စိတ္နဲ႔ အႏၲရာယ္ မျပဳတတ္ၾက ပါဘူး။ လူတေယာက္ (ကေလးတေယာက္) ရဲ႕ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ က်န္းမာေရးဟာ ခႏၶာကုိယ္ သန္စြမ္း က်န္းမာေရး လုိပဲ အေရးႀကီးတာေၾကာင့္ မိဘ၊ ဆရာမ်ား အေနနဲ႔ ကေလးမ်ားကို လြယ္လြယ္ကူကူ တံဆိပ္ကပ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေပးၾကပါဦးလို႔။
No comments:
Post a Comment