December 28, 2012 by
အရင္တစ္ပတ္က အတတ္ပညာ၊ အသိပညာတစ္ခု ခုကုိ ဆည္းပူးလိုတဲ့ လူငယ္ေတြဟာ အဂၤလိပ္ဘာသာ စကားကတစ္ဆင့္ အဲဒီ ပညာကို ေလ့လာရင္ ပိုၿပီးလြယ္ကူ ႏုိင္ေၾကာင္း ေရးခဲ့ပါတယ္။ ဒီကေန႕ ဆယ္တန္းေအာင္ အေဝးသင္ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြဟာ အဂၤလိပ္စာေပဖတ္႐ႈသူ အလြန္နည္းၾကတယ္။ အဂၤလိပ္စာေပဖတ္႐ႈမႈ ဘာေၾကာင့္ နည္းသလဲဆိုတာကုိ စူးစမ္းၾကည့္ လိုက္ေတာ့ေကာင္းေကာင္း မဖတ္တတ္ၾကလို႕ပါပဲ။ သူတို႕တစ္ေတြဟာ (ငါစူးစမ္းမိသေလာက္) အဂၤလိပ္စာဖတ္ဖို႕ကုိလည္း မဝံ့မရဲ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ အဂၤလိပ္စာကုိ ဖတ္တတ္သလို လို အီေယာင္ဝိုးဝါးနဲ႕ လမ္းခုလတ္မွာ ေယာင္ေပေပ ျဖစ္ေနၾကတာေတြမ်ား တယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုျဖစ္လာရသ လဲဆိုတာကို စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္။ ငါ့အေတြ႕အႀကံဳအရ မွန္းဆမိတာက သူတို႕ အဂၤလိပ္စာ သင္ယူခဲ့တာက စာေမးပြဲ ေျဖႏုိင္႐ံု၊ ဆရာေမးရင္ ျပန္ေျပာတတ္႐ံုေလာက္ကို ပဲ အာ႐ံုျပဳ မွတ္သားခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ေနတယ္။
သူတုိ႕ ကုိယ္တုိင္က တကယ္သိခ်င္၊ တတ္ခ်င္တာမ်ဳိး မဟုတ္ၾကဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အဂၤလိပ္စာသင္ယူမႈ လမ္းခုလတ္ မွာ ေယာင္ေပေပ ျဖစ္ေနၾကတာပဲလို႕ ဆံုးျဖတ္မိပါတယ္။
ဒီစာေတြကုိ ေရးေနတာဟာ ဆယ္တန္းေအာင္ (အေဝးသင္) လူငယ္ေတြကို ရည္ရြယ္ၿပီး ေရးေနတာ ျဖစ္ တယ္။ ဒီေတာ့ မင္း ကုိယ္တုိင္လည္း ဆယ္တန္းေအာင္ အေဝးသင္ ျဖစ္ေနခဲ့ရင္ မင္းကိုယ္မင္း အဲဒီလိုပဲ ျဖစ္ေန သလားလို႕ ျပန္လည္ သံုးသပ္ေစခ်င္ တယ္။ မင္းကုိယ္တိုင္က အဂၤလိပ္စာကုိ ဝံ့ဝံ့စားစား ဖတ္ဖူးသလား။ အဂၤလိပ္စာေပ ဝတၴဳဆိုတာေတြကို ဘယ္ႏွခါ ေကာက္ကုိင္ ဖူးသလဲ။ ေကာက္ကုိင္ၿပီး နည္းနည္းပါးပါး ဖတ္ၾကည့္၊ ၿပီးေတာ့ စာ အုပ္ကုိ အမွတ္မထင္ ျပန္ခ်ထားလုိက္တာပဲလား။ ဆက္ ဖတ္ဖို႕ စိတ္ေလွ်ာ့သြားလိုက္တာပဲလား စသည္အားျဖင့္ မင္းကိုယ္မင္း စစ္ေဆးၾကည့္သင့္ပါတယ္။ အထက္မွာ ငါေျပာခဲ့ သလုိ ေယာင္ ဝါးဝါး ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ မင္းတကယ္ တတ္ေအာင္ အဂၤလိပ္စာကုိ ရင္ဆုိင္ရလိမ့္မယ္။ အခု ငါ ေရးမွာေတြက အဂၤလိပ္စာကုိ တကယ္တတ္ခ်င္တဲ့ ေယာင္ဝါးဝါးျဖစ္ေနရွာတဲ့ လူငယ္ေတြအတြက္ ေရးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
မင္းတို႕အရြယ္ လူငယ္ေတြအဖို႕ သည္းေျခႀကိဳက္တာက ဝတၴဳတို ျဖစ္ပါတယ္။ မင္းကုိယ္တုိင္ အဂၤလိပ္ဝတၴဳ ေတြကုိ စိတ္လိုလက္ရ ဘယ္ႏွပုဒ္ဖတ္ဖူးသလဲ။ ျပ႒ာန္းခ်က္ဝတၴဳေတြကုိ စာေမးပြဲအတြက္ ဖတ္ရတာကိုေတာ့ စကားထဲ ထည့္မေျပာပါနဲ႕။ ကုိယ့္ဘာသာ ကုိယ္ ဖတ္ခ်င္စိတ္ ရွိလို႕ ဖတ္တာမ်ဳိးကို ဆိုလိုတာပါ။
ဒီေနရာမွာ အဂၤလိပ္ဘာသာစာေပနဲ႕ ငါတို႕ ျမန္မာ ဘာသာစာေပ ကြာျခားပံုေလးတစ္ခုကုိ ေျပာခ်င္တယ္။ ငါတုိ႕ ျမန္မာစာေပမွာ ဒုတိယတန္း၊ တတိယတန္း ျမန္ မာစာေလာက္ အေျခခံရၿပီဆိုရင္ သမုိင္းဘာသာ၊ ဘာသာ ေရးစာေပ၊ ျမန္မာ့သမိုင္း၊ ဗုဒၶဘာသာ စာေပေတြကုိ (စိတ္ဝင္စားရင္) ဖတ္ႏုိင္သြားၾကတာပဲ။ အဂၤလိပ္ဘာသာ စာေပမွာေတာ့ အဲဒီလို မဟုတ္ဘူး။ ႏွစ္တန္း၊ သံုးတန္းအေျခခံရွိ႐ံုနဲ႕ စာႀကီး ေပႀကီးေတြကို ဖတ္ႏုိင္ဖို႕ မလြယ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အဂၤလိပ္ စာေပေလာကမွာ ဂႏၳဝင္စာေပႀကီး ေတြ ကို ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ ဖတ္ႏုိင္ေအာင္ ‘လြယ္ရွင္း၊အက်ဥ္း ခ်ဳံ႕’ စာအုပ္ကေလးေတြ ျပဳစုထား ေလ့ ရွိၾကတယ္။ ဒီေတာ့ မင္းတို႕ လုိ လူငယ္ေတြက အဲဒီလို ‘လြယ္ ရွင္း၊ အက်ဥ္းခ်ဳံ႕’ အဂၤလိပ္ ဂႏၳဝင္ ဝတၴဳေလးေတြကုိ စၿပီး ဖတ္ၾကည့္ ၾကေစခ်င္တယ္။ အခုဆိုရင္ စာ အုပ္ဆုိင္ႀကီးေတြမွာ အဲဒီလို ‘လြယ္ ရွင္း၊ အက်ဥ္းခ်ဳံ႕’ စာအုပ္ေလးေတြ ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ အဲဒါေတြကုိ ဝယ္ၿပီး ဖတ္ၾကည့္ပါ။
ဖတ္တဲ့အခါမွာ အဘိဓာန္ သံုးဖို႕ မေၾကာက္ပါနဲ႕။ မပ်င္းပါနဲ႕။ မင္းဟာ ဝတၴဳကုိ အရသာ ခံေန႐ံု မဟုတ္ဘဲ ဘာသာစကားကုိ ေလ့ လာေနသူ ျဖစ္ေၾကာင္း သတိရပါ။ ဝတၴဳဇာတ္ေၾကာင္းကုိ နားလည္႐ံု သာမက ဘာသာစကား တည္ ေဆာက္ပံု၊ ေဝါဟာရသံုးစြဲပံု စ သည္တို႕ကုိပါ ေလ့လာသြားရလိမ့္မယ္။ မသိတဲ့ စာလံုးတစ္ခုကို အဘိဓာန္ေကာက္ၾကည့္ၿပီး မွတ္သားရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီ ‘လြယ္ရွင္းတုိခ်ဳံ႕’ ဝတၴဳကေလးကုိ ဖတ္ေနရင္း မသိတဲ့ေဝါဟာရတစ္ခုကိုေတြ႕ရင္ အေရးႀကီးတဲ့ စကားလံုးမွအပ အဘိဓာန္ လွန္မေန ပါနဲ႕။ ဇာတ္လမ္းဇာတ္ကြက္အရ အေရးႀကီးတဲ့ စကားလံုး ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ အဘိဓာန္ကုိ ခ်က္ခ်င္းေကာက္လွန္ၿပီး ၾကည့္ရမွာေပါ့။ မွန္းဆၿပီး သိႏုိင္တဲ့ စကားလံုးေတြကုိ ေက်ာ္လႊားၿပီး ဝတၴဳၿပီးေအာင္ ဖတ္လုိက္ပါ။ ဒါ ေပမယ့္ ဝတၴဳၿပီးဆံုးသြားတဲ့အခါ မွာေတာ့ျဖင့္ မသိတဲ့စကားလံုးေတြ ကို အဘိဓာန္မွာ ျပန္ၿပီးရွာေဖြ မွတ္သားရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒါသည္ ပင္လွ်င္ ဘာသာစကား တစ္ခုကုိ ေလ့လာ ဆည္းပူးျခင္းလုပ္ငန္းေတြ ပါပဲ။
ဒီေခတ္မွာ မင္းတို႕တစ္ေတြ ကုသိုလ္ကံ ေကာင္းၾကပါေပတယ္။ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ အဘိဓာန္ေတြ အလွ်ဳိလွ်ဳိ ထြက္ေပၚလာ တာ ေတြ႕ရတယ္။ အဘိဓာန္ ျပဳစု သူ ပညာရွင္ေတြကလည္း စာသင္ သားေတြကုိ အလြန္ေမတၱာထား ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေခတ္ လူ ငယ္ေတြအဖို႕ ကုသိုလ္ကံေကာင္း တယ္လို႕ ဆိုလိုက္ရျခင္းပါပဲ။
တစ္နည္းအားျဖင့္ ေျပာရရင္ မင္းတို႕ လူငယ္ေတြအတြက္ လူ ႀကီးေတြက ပႏၷက္႐ုိက္ေပးေနတယ္ ဆိုရမွာေပါ့။
ေအာင္သင္း
No comments:
Post a Comment