လြတ္ေၿမာက္ေနတဲ့ ၿမိဳ႕ဆီမွာ

လြတ္ေၿမာက္ေနတဲ့ ၿမိဳ႕ဆီမွာ

“ဒီၿမိဳ႕ကို မင္းတို႔သိမ္းပိုက္က်ဴးေက်ာ္လို႔ ရႏိုင္ပါတယ္

ဒါေပမဲ့ ငါတို႔ရဲ႕ ဝိညာဥ္ေတြကိုေတာ့ အႏိုင္က်င့္လို႔ရမယ္မထင္ဘူး

မတရားမႈကို ဆန္႔က်င္ခဲ့တဲ့ ငါတို႔ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြရဲ႕အေႀကာင္း

သမိုင္းရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းလႊာေတြေပၚမွာ အဆက္မၿပတ္စီးဆင္းေနႀကပါေစသား”

က်ေနာ့ၿမိဳ႕ေလးဆီကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ၿပန္ေရာက္ခဲ့တယ္။ ၁၉၈၀ တံုးက က်ေနာ္တို႔နဲ႔ အတူ နာနာက်င္က်င္ ခံစားခဲ့ရတဲ့ သူေတြရဲ႕မိသားစုေတြ ဘယ္လိုေနႀကသလဲ။ ၿမိဳ႕ေလးကေရာ ဘယ္လိုေၿပာင္းလဲခဲ့သလဲ။ က်ေနာ္တို႔ စီးေနက် ဘတ္စ္ကား ေၿပးလမ္းတေလွ်ာက္ မီးေလာင္ေနတဲ့ အေဆာက္အဦေတြႀကားမွာ စူးစူးရဲရဲ ေအာ္ဟစ္ေနတဲ့ ၿပည္သူေတြ၊ အသံလႊင့္ရံုဆီကေန ေဒါသတႀကီး ၿခိမ္းေၿခာက္ေနတဲ့ လူသတ္သမား ခ်န္ဒူးဝမ္ ရဲ႕ လူမိုက္ဆန္ဆန္ပံုရိပ္ေတြ၊ ဘုရားေရ- က်ေနာ့သူငယ္ခ်င္းရဲ႕အိမ္ေရွ႕မွာ တြဲလြဲခ်ိတ္ဆြဲ ယိမ္းထိုးေနတဲ့ အရာတခုေအာက္ဆီ လူေတြစုရံုးေနႀကပါလား။ က်ေနာ္ေတြးထင္ထားသလိုမ်ိဳး မၿဖစ္ပါေစနဲ႔ လို႔ ဆုေတာင္းရင္း က်ေနာ့ေၿခလွမ္းေတြကို တခ်က္ၿခင္း အရိွန္ၿမင့္လိုက္တယ္။

(က)

၁၈၇၉ မွာ ပတ္ခ်ံဳဟီး လုပ္ႀကံခံလိုက္ရေတာ့၊ လူသတ္မႈကို ဦးေဆာင္စစ္ေဆးမဲ့သူက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခ်န္ဒူးဝမ္ ၿဖစ္တယ္။ သူက ေတာင္ကိုရီးယား ဗဟိုေထာက္လွမ္းေရး ( KCIA) ကို ရာဇဝတ္မႈေတြမွာ ပတ္သက္ေနတယ္ ဆိုတဲ့ စြပ္စြဲမႈေတြကို တၿဖည္းၿဖည္း ခ်ည္ေႏွာင္လိုက္ၿပီး ေတာင္ကိုရီးယားႏိုင္ငံေရးကို ခ်ယ္လွယ္ လႊမ္းမိုးႏိုင္လာခဲ့တယ္။ ေထာက္လွမ္းေရးဒါရိုက္တာ ကင္မ္ေဂ်ႀကဴး ကို ဖမ္းဆီး အေရးယူလိုက္ၿပီး ေသဒဏ္ ေပးလိုက္တယ္။ ဒီမိုကေရစီစံနစ္ကို တည္ေဆာက္မဲ့ အစိုးရတရပ္ ေပၚလာလိမ့္မယ္ လို႔ ၿပည္သူေတြက

ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ႀကတယ္။ ပတ္ခ်ံဳဟီးလက္ထက္မွာ ၿပည္ပကို ထြက္ေၿပးသြားတဲ့ ပညာတတ္ေတြလည္း ႏိုင္ငံဆီကို ၿပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံေရးၿပဳၿပင္ ေၿပာင္းလဲေရးေတြလုပ္ဖို႔ ေတာင္းဆို ဖိအားေပးလိုက္ႀကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခ်န္ဒူးဝမ္က ေရးေပၚစစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို သက္တမ္း တို႔ၿမွင့္ခဲ့သလို၊ ဒီဇင္ဘာ (၁၂) ရက္ေန႔မွာ စစ္အာဏာ သိမ္းယူလိုက္ေႀကာင္း ေၿပာင္ေၿပာင္တင္းတင္း ေႀကၿငာလိုက္ၿပန္တယ္။

အသံ (၂)

“ေမလ တဲ့ေလ။ က်ေနက ပူၿပင္းေလာင္ ၿမိွဳက္လြန္းတယ္။ က်ေနာ့သားက ေက်ာင္းသားသမဂၢ ေခါင္းေဆာင္သစ္ ေရြးခ်ယ္ပြဲမွာ တက္ေရာက္ေဆြးဖို႔အတြက္ တက္တက္ႀကြႀကြၿပင္ဆင္ေနခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံကို ခ်ဳပ္ကိုင္ တာဝန္ယူထားတဲ့ ခ်န္ဒူးဝမ္ ဟာ ေက်ာင္းသားသမဂၢေတြကို ဖ်က္သိမ္းပစ္မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတြက သူတို႔ တကၠသိုလ္နယ္ေၿမထဲမွာ ပ်ံ႕ႏွံ႕ေနတယ္။ ကိုရီးယားတကၠသိုလ္ေတြ အားလံုးမွာလည္း အဲ့ဒီသတင္းေႀကာင့္ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားခါလိႈက္ေနႀကတယ္။ သိတ္မႀကာဘူး။ ခ်န္ဒူးဝမ္ ရဲ႕ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး သက္တမ္းတိုးၿမွင့္ၿခင္း ရာဇသံေတြ၊ ေက်ာင္းသား အစည္းအေဝးေတြကို ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ ဖမ္းဆီးလိုက္တဲ့ အေႀကာင္းအရာေတြ ၊ လူေတြရဲ႕အာရံုဆီကို တခုၿပီးတခုလာေရာက္ ေႏွာက္ရွက္ေနခဲ့တယ္။ ဘယ္လိုၿဖစ္ကုန္တာလဲ။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ စစ္အာဏာရွင္တေယာက္ ေသဆံုးသြားၿပန္ေတာ့လည္း သူ႔ထက္ဆိုးတဲ့ စစ္အာဏာရွင္တေယာက္ ေပၚလာေနေတာ့တယ္။ က်ေနာ့သားရဲ႕ အဆိုအရ မနက္ၿဖန္က်ရင္ “ညမထြက္ရ အေရးေပၚစစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအမိန္႔ သက္တမ္း တိုးၿမင့္ တာကို ဆန္႔က်င္ဖို႔အတြက္ သူတို႔ရဲ႕ခြ်န္နမ္ တကၠသိုလ္ ကို သိမ္းပိုက္ၿပီး ဆႏၵၿပႀကမယ္” တဲ့။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခ်န္ဒူးဝမ္ က ေက်ာင္းသားသမဂၢေတြကို ဖ်က္သိမ္းပိတ္ပင္ ပစ္ရံုတင္မကပါဘူး။ သူ႔ကိုေဝဖန္လာတဲ့ သူမွန္သမွ်ကို အၿပတ္ရွင္းပစ္ဖို႔ အမိန္႔ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဂြမ္ဂ်ဴးၿပည္နယ္ ကို လည္း ကြန္ၿမဴနစ္ေတြကို စာနာနားလည္တဲ့ ေဒသအၿဖစ္ဝါဒၿဖန္႔ခဲ့ၿပီး မၿငိမ္သက္မႈေတြကို ႏွိမ္ႏွင္းဖို႔ စစ္တပ္ေတြကို ေစလႊတ္ခဲ့ပါတယ္။ တကၠသို္လ္ဝင္းအတြင္းမွာ ဆႏၵၿပေနႀကတဲ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြကို ရွင္းလင္းပစ္ဖို႔ အမိန္႔ေပးလိုက္ပါတယ္။ ”

အသံ (၃)

“ လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႔ဝင္ေတြက သတိေပးၿခင္းမရိွပဲ ေက်ာင္းသားအုပ္ေတြဆီကို မ်က္ရည္ယိုဗံုးပစ္ခြဲလိုက္တယ္။ ေသနတ္သံေတြက ဆက္တိုက္ႀကားလာရတယ္။ မႀကာဘူး။ ေက်ာင္းသားေလးေယာက္ေသဆံုးခဲ့သြားၿပီ ဆုိတဲ့ သတင္းေတြက က်ေနာ္တို႔ကို ရင္ကြဲေစတယ္။ တကၠသိုလ္နယ္ေၿမတခုလံုးမွာ ယမ္းနံ႔ေတြေဝေနၿပီေလ။ အဖမ္းခံရတဲ့ ေက်ာင္းသားတေယာက္လည္းစစ္ေႀကာေရးစခန္းမွာ ေသဆံုးသြားခဲ့တယ္လို႔ဆိုတယ္။ ၿပည္သူေတြရဲ႕ေဒါသေတြက က်ေနလိုပဲ ပူၿပင္းေတာက္ေလာင္ေနခဲ့တယ္။

ဂြမ္ဂ်ဳးၿမိဳ႕လည္ေခါင္ဆီ ခ်ီတက္ဆႏၵၿပခဲ့ႀကတယ္။ ၿဖစ္ရပ္မွန္သတင္းေတြကို လိမ္ညာထုတ္လြႊင့္တဲ့ မူဟန္ သတင္း႒ာန MBC ကို မီးရိႈ႕တိုက္ခိုက္လိုက္ႀကတယ္။ တကၠစီ၊ဘတ္စ္ကားေမာင္းသူေတြက သူတို႔ရဲ႕အလုပ္ေတြကို ရပ္ပစ္လိုက္ႀကၿပီး ဆႏၵၿပပြဲကို ဝင္ေရာက္ပူးေပါင္းလိုက္ႀကတယ္။”

အသံ (၄)

ခ်န္ဒူးဝမ္ ကလည္း အင္မတန္သေဘာထားတင္းမာတဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေလဗ်ာ။ ဂြမ္ဂ်ဴးအံုႀကြမႈကို ၿဖိဳခြဲဖို႔အတြက္ စစ္တပ္ေတြကို ပိုိမိုတိုးၿမွင့္ေစလြႊတ္ခဲ့တယ္။ ေဟာဒီ စိမ္းစိုေနတဲ့ ကြင္းၿပင္ေတြ၊ ေလေၿပေလညွင္းေတြေအာက္မွာ ေၿပးေဆာ့ေနႀကတဲ့ ကေလးေတြ၊ က်ေနာ္တို႔ထြန္ယက္ခဲ့တဲ့ သီးႏွံေတြနဲ႔ တကၠသိုလ္နယ္ေၿမဆီက လြတ္လပ္ေပါ့ပါးေနတဲ့ လူငယ္ေတြရဲ႕ ရင္ခုန္ၿခင္းသီခ်င္းေတြ၊ ဒီ အရာအားလံုးကို ယမ္းနံ႕ေတြႀကားမွာ ပိန္းပိန္းေမွာင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားလို႔မၿဖစ္ဘူး။ က်ေနာ္တို႔တေတြကလည္း က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ၿမိဳ႕ေလးကို ကာကြယ္ဖို႔ဆုံးၿဖတ္လိုက္ႀကတယ္။”

(ဂ)

ဂြမ္ဂ်ဴးၿပည္သူေတြက ၿမိဳ႕မ်က္ႏွာဖံုးေတြအပါအဝင္ ေရွ႕ေနေတြ၊ ပါေမာကၡေတြနဲ႔ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ ကို ေရြးခ်ယ္လိုက္ႀကၿပီး ဂြမ္ဂ်ဴးၿမိဳ႕ရဲ႕အာဏာပိုင္အဖြဲ႔အစည္းအၿဖစ္ တင္ေၿမွာက္လိုက္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ၿမိဳ႕ကို လြတ္ေၿမာက္ေဒသအၿဖစ္ေႀကၿငာလိုက္ပါတယ္။ ခ်န္ဒူးဝမ္ကလည္း ဂြမ္ဂ်ဴးအံုႀကြမႈကို ရက္ရက္စက္စက္ေခ်မႈန္းခဲ့ပါတယ္။ စစ္တပ္ရဲ႕ဝိုင္းရံပိတ္ဆို႔မႈကို ခံလိုက္ရတဲ့ လူေပါင္း (၆၀၀၀) ေက်ာ္ အနက္ လူတေထာင္ေက်ာ္ ေသဆံုးခဲ့သလို၊ လူေပါင္း (၁၅၀၀) နီးပါးအဖမ္းခံခဲ့ရပါတယ္။ လူ (၃၀၀၀)ေက်ာ္ဒဏ္ရာရခဲ့ပါတယ္။ လူေပါင္း (၄၇၀) ေက်ာ္ကို ႀကီးေလးတဲ့ ေထာင္ဒဏ္ေတြခ်မွတ္ခံခဲ့ရတယ္။ အဲ့ဒီထဲက ကင္ေဒးဂ်ံဳအပါအဝင္ ေခါင္းေဆာင္ (၇) ေယာက္ကို ေသဒဏ္ေပးခဲ့ၿပီး၊ (၁၂) ေယာက္ကို တသက္တကြ်န္းခ်မွတ္ခဲ့ပါတယ္။

အသံ (၅)

“သစ္ပင္မွာ တြဲလြဲခ်ိတ္ဆြဲ ယိမ္းထုိးေနတဲ့ အရာက ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသသြားတဲ့ က်ေနာ့သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ ၿဖစ္ေနတယ္ေလ။ ဂြမ္ဂ်ဴးလူသတ္ပြဲရဲ႕အၿဖစ္ဆိုးေတြက လူေတြကိုေၿခာက္လွန္႔ေနဆဲပဲ။ အဲ့ဒီအၿဖစ္အပ်က္အတြင္းမွာ ဒဏ္ရာရခဲ့ႀကတဲ့ လူတခ်ိဳ႕ဟာ ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့ သူတို႔ရဲ႕သားသမီးေတြ၊ ခ်စ္သူ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကို လြမ္းဆြတ္တသမႈ၊ ေႀကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔ဘြယ္ ၿမင္ကြင္းေတြရဲ႕ လိႈက္စားထိုးႏွက္ေနမႈ--စတဲ့အိပ္မက္ဆိုးေတြကို မခံမရပ္ႏိုင္တဲ့အဆံုးမွာ ကိုယ့္ဘာသာ အဆံုးစီရင္သြားခဲ့တယ္။ ဂြမ္ဂ်ဴးလူသတ္ပြဲမွာ ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့ လူေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာဟာ ဒီကေန႔အထိ ၿပန္လည္ရွာေဖြ မေတြ႔ႏိုင္ခဲ့ေတာ့ဘူး။

ဒါေပမဲ့ အထက္မွာ ေၿပာခဲ့သလိုပဲ။ “မတရားမႈကို ဆန္႔က်င္ခဲ့တဲ့ ငါတို႔ၿမိဳ႕သူ ၿမိဳ႕သားေတြရဲ႕ အေႀကာင္းသမိုင္းရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းလႊာေတြေပၚမွာ အဆက္မၿပတ္ စီးဆင္းေနႀကပါေစသား” ဆိုတဲ့အတိုင္း ဂြမ္ဂ်ဴးၿမိဳ႕ရဲ႕ခုခံစစ္ပြဲအေႀကာင္းကို ဒီကေန႔အထိ လူေတြေၿပာေနႀကရတယ္။ အာဏာရွင္ေဟာင္းခ်န္ဒူးဝမ္ ကို ဖမ္းဆီးေသဒဏ္ေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။

လြတ္လပ္တဲ့ အာရွအသံရဲ႕ အဂၤါေန႔ညပိုင္းအစီအစဥ္မွာ တင္ဆက္လိုက္တဲ့ ကိုရီးယားဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားမႈ ကို ခံစားႀကည့္လိုက္ပါအံုး

ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ား

ပတ္ခ်ံဳဟီး လုပ္ႀကံခံရမႈကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခ်န္ဒူးဝမ္ဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ကိစၥအဝဝကို လႊမ္းမိုးခ်ယ္လွယ္လာခဲ့ပါတယ္။ ကိုရီးယားေထာက္လွမ္းေရး ေအဂ်င္စီေခါင္းေဆာင္ကို ရာဇဝတ္မႈ က်ဴးလြန္သူ အၿဖစ္သတ္မွတ္လိုက္ပါတယ္။ ယာယီ အစိုးရတရပ္ကို ဟန္ၿပဖြဲ႕စည္းထားခဲ့ေပမဲ့ ၁၉၇၉ ဒီဇင္ဘာ (၁၂) ရက္ေန႔မွာ စစ္အာဏာ သိမ္းယူခဲ့ၿပန္ပါတယ္။ ပတ္ခ်ံဳဟီး လက္ထက္တုန္းမွာ ေက်ာင္းထုတ္ခံခဲ့ရတဲ့ တကၠသိုလ္ပါေမာကၡေတြ၊ ပညာတတ္ေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြဟာ သက္ဆိုင္ရာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္း အသီးသီးဆီကို ၿပန္လာခဲ့ႀကတယ္။ ေက်ာင္းသားသမဂၢေတြ ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ႀကတယ္။ ႏိုင္ငံေရးႏိုးႀကားမႈ ၿမင့္မားလာခဲ့တယ္။

“၁၉၈၀ မွာ ခ်န္ဒူးဝမ္ဟာပတ္ခ်ံဳဟီးလက္ထက္တံုးက ေရးဆြဲခဲ့တဲ့အေၿခခံဥပေဒကို ကာကြယ္ေၿပာဆိုလိုက္ၿပီး သမၼတသက္တမ္းကို (၇) ႏွစ္အထိခ်ဲ႕ထြင္လိုက္ပါတယ္။ ပညာတတ္ေတြက ဦးေဆာင္ၿပီး စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ရုတ္သိမ္းေပးရမယ္။ စာေပလြတ္လပ္ခြင့္ ေပးရမယ္။ အလုပ္သမားေတြအတြက္ အနိမ့္ဆံုး လစာသတ္မွတ္ေပးရမယ္။ ဒီမိုကေရစီစံနစ္ကိုသြားရမဲ့ ႏိုင္ငံေရးၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္ဖို႔ ေတာင္းဆိုႀကတယ္။ ဆိုလ္းဘူတာရံုမွာ ဒီမိုကေရစီလိုလားသူအင္အား တစ္သိန္းေက်ာ္ဟာ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ဆန္႔က်င္ဖို႔ စုေဝးခဲ့ႀကတယ္” ခ်န္ဒူးဝမ္ အစိုးရ က ေတာင္ကိုရီးယားႏိုင္ငံတခုလံုးအေပၚ အေရးေပၚစစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဥပေဒ သက္တမ္းတိုးၿမွင့္ဖို႔ အမိန္႔ေပးလုိက္ပါတယ္။ စစ္တပ္ေတြကုိ ႏိုင္ငံအႏွံ႕ေစလႊတ္ခဲ့တယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ၊ တကၠသိုလ္ေက်ာင္း (၅၅) ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ဦးေဆာင္က်င္းပတဲ့ ေက်ာင္းသားညီလာခံကို ဝင္ေရာက္စီးနင္းလိုက္တယ္။

ကင္ေဒက်ံဳး အပါအဝင္ ႏိုင္ငံေရးသမား (၂၆) ေယာက္ကို ဆႏၵၿပဆူပူလႈံ႕ေဆာ္မႈကို ဦးေဆာင္ခဲ့သူေတြၿဖစ္တယ္လို႔စြပ္စြဲ ဖမ္းဆီးလိုက္တယ္။

“ခ်န္ဒူးဝမ္ ရဲ႕အာဏာသိမ္းမႈကို ေဒသအသီးသီးက အာခံၿငင္းဆန္ခဲ့ႀကတယ္။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေတြကို ပိတ္လိုက္တဲ့အတြက္ ခြ်န္နန္အမ်ိဳးသားတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား (၂၀၀) ေက်ာ္ဟာ သူတို႔ေက်ာင္းေရွ႕မွာ စုေဝးႀကၿပီး လံုၿခံဳေရးရဲအရာရိွေတြကို ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္၊ ခဲ့ႀကတယ္။ ဖမ္းဆီးခံရတဲ့ ေက်ာင္းသားတေယာက္ကို ေသသည္အထိ ႏွိပ္စက္ညွင္းပမ္းလိုက္တဲ့ သတင္းကိုႀကားတဲ့အခါမွာေတာ့၊

ၿပည္သူအင္အား တစ္သိန္းေက်ာ္ ဆႏၵၿပပြဲကို ပူးေပါင္းဆင္ႏြဲႀကေတာ့တယ္။ တကၠစီ၊ ဘတ္စ္ကားသမားေတြရဲ႕ ရာခ်ီေနတဲ့ကားတန္းႀကီး

ကလည္း ဆႏၵၿပပြဲဆီကို ဝင္ေရာက္ပါဝင္လိုက္ႀကတယ္။။ ခ်န္ဒူဝမ္ ကလည္း ဆႏၵၿပေတာင္းဆိုသူေတြကို ညွိႏိႈင္းၿခင္းမရိွပါဘူး။ ပစ္ခပ္ႏွိမ္ႏွင္းဖို႔ အမိန္႔ေပးလိုက္တယ္။ ၿမိဳ႕ကို ပိတ္ဆို႔ၿပီး ဆႏၵၿပသူေတြကို ရက္ရက္စက္စက္ေခ်မႈန္းခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံၿခားသတင္းေထာက္ေတြရဲ႕

အဆိုအရ၊ လူေပါင္း တစ္ေထာင္နဲ႔ ႏွစ္ေထာင္ႀကားမွာ ေသဆံုးခဲ့တယ္ လို႔ ဆိုတယ္။ ဂြမ္ဂ်ဴး လူသတ္ပြဲ အၿဖစ္နာမည္ဆိုးနဲ႔ ေက်ာ္ေဇာခဲ့တယ္။ ဆႏၵၿပသူ ေထာင္ခ်ီၿပီးအဖမ္းခံခဲ့ရတယ္။

ဆနၵၿပပြဲ ကို ဦးေဆာင္ခဲ့သူ (၇) ေယာက္ေသဒဏ္အၿပစ္ေပးခံရၿပီး (၁၂) ေယာက္သက္တကြ်န္းက်ခဲ့တယ္။”

၁၉၈၀ ဂြမ္ဂ်ဴးလူသတ္ပြဲေႀကာင့္ ကိုရီးယားၿပည္သူေတြဆီမွာ အေမရိကန္ဆန္႔က်င္ေရး စိတ္ဓါတ္ေတြ အၿမစ္တြယ္လာခဲ့တယ္။ အေမရိကန္ၿပည္ေထာင္စု ရဲ႕ေထာက္ပံံ့အားေပးမႈေႀကာင့္ ကိုရီးယား စစ္အာဏာရွင္ေတြ အာဏာတည္ၿမဲခဲ့တယ္ လို႔ ယံုႀကည္ခဲ့ႀကတယ္။ ဂြမ္ဂ်ဴးၿပည္နယ္မွာ ရိွတဲ့ “အေမရိကန္ယဥ္ေက်းမႈဗဟို” ဟာ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာမီးတင္ရိႈ႕ခံရတယ္။ ေတာင္ကိုရီးယား ေက်ာင္းသားတခ်ိဳ႕ဟာ အေမရိကန္သမၼတ ေရာ္နယ္ေရဂင္ ကို ဆန္႔က်င္ရႈတ္ခ်တဲ့အေနနဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသ ဆႏၵၿပခဲ့ႀကတယ္။ ခ်န္ဒူးဝမ္ကလည္း အညိွဳးတႀကီးတုန္႔ၿပန္ခဲ့ပါတယ္။ ေစာင့္ေရွာက္မႈ ႏွင့္ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မတီ ကို ဖြဲ႔စည္းၿပီး အက်ဥ္းေထာင္က လြတ္ေၿမာက္လာသူဟာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဆီကို ခ်က္ခ်င္းၿပန္ သြားဖို႔မသင့္ေသးဘူး ဆိုၿပီး ေစာင့္ႀကပ္ထိန္းခ်ဳပ္ထားခဲ့ပါတယ္။

ခရစ္ယာန္တရားေဟာဆရာမ်ားအဖြဲ႔ ကလည္း ခ်န္ဒူးဝမ္ရဲ႕ဖိႏွိပ္မႈေတြကို ထုတ္ေဖၚေၿပာဆိုလာႀကၿပီး တရားမွ်တေရးအတြက္ ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲဝင္ဖို႔ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ႀကတယ္။ ၿပည္သူေတြရဲ႕အန္တုမႈကို ေနရာအႏွံ႕ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ခ်န္ဒူးဝမ္ ဟာ ၁၉၈၇ မွာ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပမယ္ လို႔ ေႀကၿငာလိုက္ၿပီး သူ႔နဲ႔အတူအာဏာသိမ္းစဥ္ကပါဝင္ခဲ့သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္“ႏိုေတဝူး” ကို “ဒီမိုကရက္တစ္တရားမွ်တေရးပါတီ” ( Democratic Justice Party) ရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္အၿဖစ္ေႀကၿငာခဲ့တယ္။

“ဆိုးလ္အမ်ိဳးသားတကၠသိုလ္ က ေက်ာင္းသားတေယာက္၊ စစ္ေႀကာေရးစခန္းမွာ ႏွိပ္စက္ညွင္းပမ္းခံမႈ ေႀကာင့္ေသဆံုးသြားတယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းေတြက လူထုကိုေဒါသထြက္ေစခဲ့တယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ခ်ီတက္ဆႏၵၿပပြဲေတြ ဆိုးလ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ၿမိဳ႕လည္ေခါင္ဆီမွာ ၿပည့္လွ်ံေနခဲ့တယ္။လူ တသန္းခြဲေက်ာ္ တက္ေရာက္ၿပီး၊ အစိုးရရဲ႕ဖိႏွိပ္မႈ ကို ဆန္႔က်င္ေဝဖန္ခဲ့ႀကတယ္။ ဂြ်န္(၁၀)ရက္ လူထုလႈပ္ရွားမႈအၿဖစ္ သမိုင္းတြင္ခဲ့ပါတယ္။ခ်န္ဒူးဝမ္ နဲ႔ ႏိုေတးဝူး ဟာ ဂြ်န္ (၂၉) ေႀကၿငာခ်က္ ကို ထုတ္ၿပန္ေႀကၿငာလိိုက္ၿပီး သမၼတ ကို တိုက္ရိုက္ေရြးခ်ယ္တဲ့စံနစ္ နဲ႔သြားမဲ့ေရြးေကာက္ပြဲတခု က်င္းပေပးမယ္လို႔ဆိုတယ္။

လူထုအံုႀကြမႈေတြရဲ႕ေနာက္ဆက္တြဲ အၿဖစ္၊ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ ကင္မ္ေဒးဂ်ံဳ ကို ဖမ္းဆီးထားရာမွ လႊတ္ေပးခဲ့ရေတာ့တယ္။”

၁၉၈၇ မွာ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေပးခဲ့ပါတယ္။ အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦးၿဖစ္တဲ့ “ကင္မ္ေဒးဂ်ံဳ” နဲ႔ “ကင္ယြန္ဆန္”တို႔ ႏွစ္ဦးႀကားမွာ မဲအားၿပိဳင္ ၿပန္႔က်ဲခဲ့တာေႀကာင့္ ခ်န္ဒူးဝမ္ရဲ႕ အမာခံလူ“ႏိုေတဝူး” တေယာက္ အေခ်ာင္အႏိုင္ရသြားခဲ့တယ္။

ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ား

လူထုရဲ႕ႏိုင္ငံေရးႏိုးႀကားမႈဒီေရကို သေဘာေပါက္နားလည္လိုက္ႀကတဲ့ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ

ဖိႏွိပ္မႈကို ညီညီညြတ္ညြတ္ဦးေဆာင္ဆန္႔က်င္ ႀကဖို႔ ဆံုးၿဖတ္ခဲ့ႀကပါတယ္။ ခ်န္ဒူးဝမ္ရဲ႕အမာခံလူႏိုေတးဝူးကို ဆက္လက္ဖယ္ရွားႀကမဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြကို ဆက္လက္အရိွန္ၿမင့္ လိုက္ႀကပါတယ္အစိုးရရဲ႕မသမာမႈေတြ ကို သတၱိရိွရိွဖြင့္ခ် ေၿပာဆိုႀကၿပီး ဒီမိုကရက္တစ္ အင္အားစုေတြကို ႀကီးထြားလာေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ႀကပါတယ္။ ၁၉၉၆ မွာေတာ့ ဂြမ္ဂ်ဴးလူသတ္ပြဲ ကို က်ဴးလြန္ခဲ့သူ စစ္အာဏာရွင္ေဟာင္း၊ “ခ်န္ဒူးဝမ္” ကို ဖမ္းဆီးေသဒဏ္ေပးခံခဲ့သလို၊ ႏိုေတဝူး ကို လည္း ေထာင္ဒဏ္ (၂၂) ႏွစ္ခြဲ အၿပစ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ေသာတရွင္တို႔လည္း စစ္အစိုးရရဲ႕ မသမာမႈေတြကို ဖြင့္ခ်ေဖၚထုတ္ရင္း ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္သစ္ ဆီကို အေရာက္လွမ္းႏိုင္ႀကပါေစ။ 

ေအာင္မိုးဝင္း